ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΕΙΑ ΣΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

Το κακό νόμισμα εξαφανίζει το καλό, έχει αποδειχθεί ιστορικά

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΕΙΑ ΣΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

Οι δημαγωγοί και λαϊκιστές εξαφανίζουν τους ικανούς και συνετούς

          Γράφει ο                                                         Κηφισιά, 25^η Αυγούστου 2015

Νίκος Αναγνωστάτος

Με αφορμή την όχι και τόσο καινοφανή ιδέα για διπλό νόμισμα, αλλά σκέτη κενολογία εκφρασμένη από κενόσοφους, εντρυφήσαμε στις δέλτους της ιστορίας, όπου διαπιστώσαμε ότι η κενολογία μιας τέτοιας σκέψης, έχει βαθιές ιστορικές ρίζες. Το πιο πρόσφατο γεγονός συνέβη στην Αγγλία τον 16^ο αιώνα επί βασιλείας Ελισάβετ, όταν κινδύνευε η Αγγλία να χάσει όλον της τον χρυσό. Τούτο συνέβη όταν η γνωστή χρυσή λίρα είχε την ίδια ονομαστική αξία με την χάλκινη. Έτσι όλοι φύλαγαν τις χρυσές και χρησιμοποιούσαν τις χάλκινες στις συναλλαγές τους και έτσι σιγά σιγά εξαφανίστηκαν οι χρυσές λίρες από την αγορά. Έτσι βγήκε η ρήση ότι «το κακό νόμισμα εξαφανίζει το καλό»!

          Το πρόβλημα αυτό ανέλυσε στην Βασίλισσα ο οικονομολόγος Thomas Gresham (1519-1579), στηριζόμενος σε προηγούμενη περιγραφή από τον Nicolaus Copernicus και έτσι αποκαταστάθηκε το πρόβλημα του χρυσού στην Αγγλία. Προς τιμή του ονομάστηκε ο  σχετικός νόμος το 1858 Gresham Law.

          Οι ίδιες αυτές διαπιστώσεις αυτούσιες, αναφέρονται από τον Αριστοφάνη το 405 π.χ. στους «βατράχους». Τελικά αυτοί οι αρχαίοι μας τα έχουν πει όλα οι φοβεροί και έχουν δίκιο οι Μεγάλοι Γερμανοί (ΝΙΤΣΕ-ΣΚΑΙΤΕ-ΣΙΛΕΡ) που … μας «μισούν θανάσιμα» για αυτόν ακριβώς τον λόγο, ότι οι αρχαίοι μας Έλληνες τα έχουν πει όλα, χωρίς να μπορούν οι ίδιοι να πουν κάτι νέο! Εμείς οι νεώτεροι είμαστε τα θύματα αυτού του φαινομένου, το οποίο ο Αριστοφάνης, σοφά ποιών, το επεξέτεινε στην  κοινωνία. Όπως το κακό νόμισμα εξαφανίζει το καλό, έτσι και στην κοινωνία, ο κακός πολιτικός εξαφανίζει τον καλό, τουτέστιν οι δημαγωγοί και οι λαϊκιστές, εξαφανίζουν τους ικανούς και συνετούς πολιτικούς. Τούτο συμβαίνει διότι είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να αντιπαρατεθεί κανείς επιτυχώς με τον δημαγωγό και τον λαϊκιστή με λογικά επιχειρήματα και ακόμη πιο δύσκολο να πείσει τους πολίτες, οι οποίοι εύκολα παρασύρονται από μεγάλα λόγια και υποσχέσεις. Όπως είπε ο Ευριπίδης στον Ορέστη ότι «Ένας κακός δημαγωγός, γλυκός στα λόγια, μέγα κακό στην πόλη πάντα φέρνει».  Έτσι οι ικανοί και συνετοί πολιτικοί απομακρύνονται απογοητευμένοι και επικρατούν στην αγορά οι «κακοί» πολιτικοί.

          Όλα αυτά τα περιέγραψε με έντονο και ζωντανό τρόπο ο Αριστοφάνης, αλλά όπως αποδείχτηκε, δεν στάθηκε αρκετό να αποτρέψει τον κανόνα αυτόν. Έτσι οι δημαγωγοί και οι λαϊκιστές , απομακρύνουν τους ικανούς και σοβαρούς πολίτες από την πολιτική, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τούτο επιβεβαιώνει και ο Αισχίνης κατά Κτησιφώντος ότι «ο κακός χαρακτήρας, αν πάρει μεγάλη εξουσία στα χέρια του, απεργάζεται μεγάλες συμφορές».  Μας θυμίζει τίποτε αυτή η Αριστοφάνεια σοφία; Μπορούμε να διακρίνουμε ικανούς, σοβαρούς και υπεύθυνους πολιτικούς στην πολιτική κονίστρα σήμερα; Ασφαλώς όπως σε όλους τους κανόνες υπάρχουν και οι εξαιρέσεις και δυστυχώς μόνο στις εξαιρέσεις μπορούμε να στηριχθούμε. Τούτο μέχρις όταν και αν κάποιος από αυτές τις εξαιρέσεις αποφασίσει να διαμορφώσει μια τέτοια παιδεία, ώστε να καταστεί δυνατό από τη νέα γενιά να απομονώνονται οι δημαγωγοί και οι λαϊκιστές και να στηρίζονται οι ικανοί, οι σοβαροί και οι υπεύθυνοι πολίτες. Όπως έχει πει ο Σόλων ότι «εκείνη η πόλη διοικείται άριστα, στην οποία συμβαίνει οι αγαθοί να τιμώνται και αντίθετα , οι κακοί να παραμερίζονται».  Τότε και μόνο τότε η χώρα μας θα προοδεύσει και, γιατί όχι, να πρωταγωνιστήσει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Η βαθιά αυτή κρίση την οποία ζούμε τώρα, η οποία από οικονομική έχει μετατραπεί και σε κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική, ας γίνει η αφορμή οι Έλληνες να μελετήσουμε προσεκτικότερα και βαθύτερα την όλη κατάσταση, με την ελπίδα να μπορέσουμε να διακρίνουμε το σωστό από το λάθος, την αλήθεια από το ψέμα και τον συνετό και υπεύθυνο από τον δημαγωγό και τον λαϊκιστή. Τότε η κρίση θα περατωθεί γρηγορότερα και επιτυχέστερα και το μέλλον μας θα είναι ευοίωνο.      

Νίκος Αναγνωστάτος                                                                                                e-mail: nanagnostatos@gmail.com

Thiakos.blogspot.com

Οι δημαγωγοί και λαϊκιστές εξαφανίζουν τους ικανούς και συνετούς

Γράφει ο
Νίκος Αναγνωστάτος

Με αφορμή την όχι και τόσο καινοφανή ιδέα για διπλό νόμισμα, αλλά σκέτη κενολογία εκφρασμένη από κενόσοφους, εντρυφήσαμε στις δέλτους της ιστορίας, όπου διαπιστώσαμε ότι η κενολογία μιας τέτοιας σκέψης, έχει βαθιές ιστορικές ρίζες. Το πιο πρόσφατο γεγονός συνέβη στην Αγγλία τον 16^ο αιώνα επί βασιλείας Ελισάβετ, όταν κινδύνευε η Αγγλία να χάσει όλον της τον χρυσό. Τούτο συνέβη όταν η γνωστή χρυσή λίρα είχε την ίδια ονομαστική αξία με την χάλκινη. Έτσι όλοι φύλαγαν τις χρυσές και χρησιμοποιούσαν τις χάλκινες στις συναλλαγές τους και έτσι σιγά σιγά εξαφανίστηκαν οι χρυσές λίρες από την αγορά. Έτσι βγήκε η ρήση ότι «το κακό νόμισμα εξαφανίζει το καλό»!

Το πρόβλημα αυτό ανέλυσε στην Βασίλισσα ο οικονομολόγος Thomas Gresham (1519-1579), στηριζόμενος σε προηγούμενη περιγραφή από τον Nicolaus Copernicus και έτσι αποκαταστάθηκε το πρόβλημα του χρυσού στην Αγγλία. Προς τιμή του ονομάστηκε ο  σχετικός νόμος το 1858 Gresham Law.

 

Αριστοφάνεια σοφία για την απαξίωση των πολιτικών! Του Νίκου Αναγνωστάτου

Το κακό νόμισμα εξαφανίζει το καλό, έχει αποδειχθεί ιστορικά

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΕΙΑ ΣΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ 

Οι δημαγωγοί και λαϊκιστές εξαφανίζουν τους ικανούς και συνετούς 




Με αφορμή την όχι και τόσο καινοφανή ιδέα για διπλό νόμισμα, αλλά σκέτη κενολογία εκφρασμένη από κενόσοφους, εντρυφήσαμε στις δέλτους της ιστορίας, όπου διαπιστώσαμε ότι η κενολογία μιας τέτοιας σκέψης, έχει βαθιές ιστορικές ρίζες. Το πιο πρόσφατο γεγονός συνέβη στην Αγγλία τον 16ο αιώνα επί βασιλείας Ελισάβετ, όταν κινδύνευε η Αγγλία να χάσει όλον της τον χρυσό. Τούτο συνέβη όταν η γνωστή χρυσή λίρα είχε την ίδια ονομαστική αξία με την χάλκινη. Έτσι όλοι φύλαγαν τις χρυσές και χρησιμοποιούσαν τις χάλκινες στις συναλλαγές τους και έτσι σιγά σιγά εξαφανίστηκαν οι χρυσές λίρες από την αγορά. Έτσι βγήκε η ρήση ότι «το κακό νόμισμα εξαφανίζει το καλό»!