Σταχυολόγηση διορθώσιμων ανωμαλιών

Συμπλήρωση χρήσιμων λεπτομερειών στη υπόθεση Γεωργίου

Σταχυολόγηση διορθώσιμων ανωμαλιών

Ποιες είναι και πως αποφεύγονται οι ευθύνες των Υπουργώντος

﷽﷽﷽﷽﷽﷽στχ

Κηφισιά, 26 Σεπτεμβρίου 2017 

Γράφει ο

Νίκος Αναγνωστάτος

Με αίσθημα ευθύνης και αντικειμενικότητας,  θα προσπαθήσω να σταχυολογήσω μερικές εξόφθαλμες αστάθμητες, για να μην τις αποκαλέσω ανωμαλίες, οι οποίες όμως είναι διορθώσιμες. Στις διορθώσεις να επικεντρώσω την προσπάθειά μου, ευελπιστώντας να προσφέρω δυνατότητες διόρθωσής τους:   

α΄ Υπόθεση Γεωργίου: Την υπόθεση αυτή ανέλυσα αρκετά κατά το δυνατό, στο προηγούμενο σημείωμά μου, κάτι που, εκ των πραγμάτων, δημιούργησε πολλές και διάφορες αντιδράσεις. Ήταν φυσικό θα έλεγα, για μια υπόθεση η οποία, όπως αποδείχθηκε από τις τόσο έντονες και εν πολλοίς αντιθεσμικές αντιδράσεις και παρεμβάσεις από υψηλόβαθμους και διακεκριμένους παράγοντες. Μία από τις δικαιολογημένες, υποτίθεται, αντιδράσεις, ως αναντίρρητο επιχείρημα, ήταν ότι το πόρισμα Γεωργίου βγήκε το Φθινόπωρο του 2010, ενώ στο Μνημόνιο μπήκαμε τον Μάϊο του 2010.

Παρόλο που τούτο ακούγεται λογικό, εν τούτοις συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ήτοι: Όταν ο Πρωθυπουργός ΓΑΠ, εξαγγέλλει από το γραφικό όμορφο Καστελλόριζο τον Απρίλιο του 2010, με ύφος ωσάν να μας έλεγε ότι έρχονται ημέρες παραδείσου, ότι πρέπει να προσφύγουμε στην Ε.Ε. «για την ενεργοποίηση του Μηχανισμού Στήριξης», που μας έριξε στα τάρταρα, διαπιστώθηκε υποθέτω, άλλως όφειλαν να διαπιστώσουν,  ότι ο Πρωθυπου-ργός δεν είχε κανένα θεσμικό στοιχείο για μια τέτοια, καθοριστική για τη χώρα, εξαγγελία, πέραν του γεγονότος ότι δεν είχε νόμιμο δικαίωμα για εξαγγελίες έχουσες να κάνουν με οικονομικά του προηγουμένου έτους πριν ολοκληρωθούν οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες για τις απαραίτητες εγκρίσεις, έπρεπε να βρεθεί τρόπος να καλυφθεί αυτή η πρωθυπουργική θεσμική παράλλειψη. Έτσι επιτρατεύτγηκε ο κ.Γεωργίου να καλύψει με τον τρόπο του αυτό το κενό, έστω και μερικώς! Τόσο απλά καταρρίπτεται το τόσο δυνατό (;) αυτό επιχείρημα!

Άλλωστε, όπως έχω εξηγήσει σε προηγούμενο σημείωμά μου, τα χρήματα που χρειαζόταν για να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες της χώρας, αν πράγματι αυτό ήταν το πρόβλημά του Πρωθυπουργού, θα μπορούσε να πάρει όσα χρήματα νόμιζε ότι χρειάζεται και για όσο χρόνο έκρινε, με επιτόκιο 0,3% πάνω από αυτό που έχαιρε η Γερμανία, δηλαδή το καλύτερο του κόσμου. Αντί αυτού ο πρωθυπουργός έδωσε παροχές στους άνεργους και δεν πήρε κανένα δάνειο! Οπότε ξαφνικά τον Απρίλιο διαπίστωσε ότι χρειάζεται χρήματα που δεν μπορούσε πλέον να τα παρέξει η αγορά και κατέφυγε στην ΕΕ, ενεργοποιώντας τον Μηχανισμό Στήριξης και μας έβαλε στο πάγο, όπου ακόμη βρισκόμαστε.

Και κάτι ακόμη στη μεθόδευση Γεωργίου για αύξηση του δημοσιονομικού χρέους. Αν δεν κάνω λάθος, μετέφερε εισπράξεις του έτους 2009 στο 2010 και έφερε έξοδα του 2010 στο 2009. Ήρωας αυτής της αποκάλυψης είναι η κ.Γεωργαντά, άνθρωπος της οικογένειας Παπανδρέου, ο οποίος και την είχε ορίσει στο ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ, με την λογική πεποίθηση ότι δεν θα αντιδρούσε για κάτι που επιθυμεί ο ίδιος. Έπεσε έξω όμως, διότι η κ.Γεωργαντά τίμησε την επιστήμη της αντί της αμφίβολης (;) άποψης και θέλησης του κ.Γεωργίου.

β΄ Υπόθεση υπουργού κ.Κουρουπλή. Με αφορμή το ατύχημα του πλοίου ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ II, χωρίς να σχολιάσω το γεγονός αυτό, θα σχολιάσω αν, πότε και για ποιους λόγους έχει ευθύνη ο υπουργός για κάποιο παρόμοιο ή άλλο σοβαρό συμβάν. Σε προηγούμενο σημείωμά μου, σχολιάζοντας την παθογένεια της δημόσιας διοίκησης, σημείωσα ότι το πρόβλημα διογκώνεται διότι ο κάθε υπουργός δεν εποπτεύει απλά και δεν χαράζει μόνο την κυβερνητική πολιτική όπως θα έπρεπε, αλλά διοικεί και τις υπηρεσίες του υπουργείου, εκμηδενίζοντας έτσι τον ρόλο των υπηρεσιών του υπουργείου, οι οποίες αντικαθίστανται από τους πολυπληθείς συμβούλους του κάθε υπουργού και έτσι άθελά τους αδιαφορούν.

Κάτι τέτοιο γίνεται σε όλα τα υπουργεία, από όλες τις κυβερνήσεις. Προφανώς τούτο γίνεται για πελατειακούς λόγους εν όψει των προσεχών εκλογών, αφού οι υπουργοί είναι και βουλευτές που θέλουν να επανεκλεγούν. Για το λόγο τούτο και όχι μόνο, καλό είναι οι υπουργοί να μην είναι βουλευτές, όπως στα περισσότερα προηγμένα κράτη, αλλά να τοποθετούνται άτομα ξέχωρης ικανότητας, μόρφωσης και αποδοτικότητας, για τα βέλτιστα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής, εποπτεύοντας μόνο τις υπηρεσίες, χωρίς να πρέπει να βλέπει σχεδόν κάθε εισερχόμενο και εξερχόμενο έγγραφο και να έχει τον τελευταίο λόγο για το κάθε τα, όπως γίνεται σήμερα.

Σε κάθε υπουργείο υπάρχει οργανόγραμμα με τις αρμοδιότητες και τρόπο δράσης της κάθε υπηρεσίας, το οποίο ο υπουργός μπορεί να το βελτιώσει, αν έτσι κρίνει. Οι γενικοί διευθυντές ελέγχουν και κρίνουν τη δράση των υπηρεσιών, με ανώτερο γενικό ελεγκτή και κριτή το Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου, αλλά ποτέ ο Υπουργός, εκτός και αν έχει διαπιστώσει δυσλειτουργίες, οπότε παρεμβαίνει ιεραρχικά είτε για την αποκατάσταση της παράλειψης, είτε για επιβολή κυρώσεων αν χρειαστεί. Έτσι και μόνο έτσι ένα υπουργείο μπορεί να λειτουργεί αποδοτικά. Επειδή ο Γενικός Γραμματέας έχει καθοριστικό ρόλο και ο σύνδεσμος με την κυβέρνηση, η πρότασή μου είναι να επιλέγεται με διαγωνισμό για τον καταλληλότερο και με θητεία, μάλλον πενταετή, χωρίς την παρέμβαση της κυβέρνησης.

          Όταν λοιπόν συμβεί κάποιο έκτακτο συμβάν, όπως αυτό του πλοίου που βυθίστηκε, η αρμόδια υπηρεσία ή υπηρεσίες ενεργούν αμέσως, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες οδηγίες και διατάξεις και έτσι αντιμετωπίζεται το συμβάν με το αποτελεσματικότερο τρόπο. Έτσι στην περίπτωση του ναυαγίου του ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ II, αν οι υπηρεσίες του υπουργείου ενεργούσαν αμέσως, θα είχε προληφθεί το μεγαλύτερο μέρος, αν όχι όλο, της οικολογικής καταστροφής που υπεστήκαμε. Ασφαλώς ο υπουργός είναι πάντα υπεύθυνος αν κάτι ,πάει στραβά, αν δηλαδή οι υπηρεσίες δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους, διότι τότε ενδεχομένως ευθύνεται για ελλιπή εποπτεία. Αλλά τότε διατάζει αμέσως ΕΔΕ για την διαπίστωση των ευθυνών όπου υπάρχουν, επιβάλλοντας τις ανάλογες ποινές όπου καταλογιστούν και λαμβάνονται μέτρα για την αποτροπή στο μέλλον παρόμοιων σοβαρών συμβάντων. Από τα πιο πάνω δεν διακρίνω να έχει γίνει τίποτε στην προκειμένη περίπτωση, ωσάν να ήταν όλοι άσχετοι και κανείς να μην ήξερε πως θα έπρεπε να ενεργήσει. ΕΔΕ δεν διατάχθηκε ακόμη!

          Τις πταίει; Περισσότερες διορθώσιμες ανωμαλίες, σε επόμενο σημείωμα.

Νίκος Αναγνωστάτος                                                                                                            e-mail: nanagnostatos@gmail.com

Thiakos.blogspot.com