ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ Η ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Οκτωβρίου 12, 2011
Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος Φαίνεται ότι οι καταλήψεις των σχολείων τείνουν να νομιμοποιηθούν. Όταν ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου παραγγέλλει να διακριβωθούν εάν στις καταλήψεις γίνονται παρανομίες, σημαίνει ότι αυτή καθ’ εαυτή η κατάληψη δεν θεωρείται παρανομία. Εκεί καταντήσαμε! Τα σχολεία, περιουσία του ελληνικού λαού, όπου υποτίθεται ότι διαπαιδαγωγείται και μορφώνεται η νεολαία μας, κάποιοι έδωσαν το δικαίωμα σε μαθητές να καταλύουν την έννοια και την ουσία της εκπαίδευσης. Ποιος φοβάται ποιον αλήθεια και δεν τολμούν να δηλώσουν ότι οι καταλήψεις δεν είναι μόνο παράνομες αλλά και καταστρεπτικές της δημιουργίας υπεύθυνων και χρήσιμων πολιτών. Διότι στο σχολείο διαμορφώνεται ο υπεύθυνος πολίτης και εμπλουτίζεται με γνώσεις αναγκαίες να μπει στον σκληρό στίβο της επιβίωσης μέσα στην κοινωνία.
Η ευθύνη αυτής της απαράδεκτης κατάστασης, κάτι που συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, έτσι που την κατάντησαν ορισμένοι πολιτικοί ολετήρες, ανήκει, πέραν των αρμοδίων αρχών, στους εκπαιδευτικούς και στους δευθυντές των σχολείων. Η ευθύνη των εκπαιδευτικών έχει δύο πλευρές. Η πρώτη και σημαντικότερη, ο τρόπος και η διάθεση διαπαιδαγώγησης, η οποία δυστυχώς εκλείπει σχεδόν παντελώς, αλλά και η μετάδοση της γνώσης με τρόπο ενδιαφέροντα που να ικανοποιεί και να ευχαριστεί τον μαθητή, ώστε να μη διανοούνται να διακόψουν τη μόρφωσή τους για κανένα λόγο και με κανέναν τρόπο. Αυτή η διάθεση και ενδεχομένως η ικανότητα του εκπαιδευτικού δεν υπάρχει επίσης σχεδόν παντελώς.
Αυτό εμφανίστηκε τώρα με την έλλειψη βιβλίων. Ήταν μια ευκαιρία να δείξουν οι εκπαιδευτικοί και να αποδείξουν οι εκπαιδευτικοί την ικανότητά τους και προ πάντων την αφοσίωσή τους στο λειτούργημά τους. Το περιεχόμενο των βιβλίων υποτίθεται ότι είναι γνωστό στους εκπαιδευικούς και θα μπορούσαν να αναπτύσσουν το μάθημα με ενδιαφέρον και μεταδοτικότητα, που οι μαθητές να παρακολουθούν με ενδιαφέρον το μάθημα και να μην αισθάνονται την έλλειψη των βιβλίων. Αλλά φευ!
Να σημειωθεί ότι, οι μεν μαθητές χαίρονται που χάνουν τα μαθήματά τους, προφανώς διότι δεν τους δημιουργεί ενδιαφέρον η διδασκαλία, οι δε εκπαιδευτικοί , έστω και αν δεν το ομολογούν, πολλοί χαίρονται που δεν θα διδάξουν. Λίγοι είναι οι διευθυνές που τολμούν και βρίσκουν τρόπους να αποτρέψουν την κατάληψη. Ένας τέτοιος διεθυντής είναι αυτός που απέτρεψε πέρισυ την κατάληψη στο 2ο Γυμνάσιο Κηφισιάς, ο οποίος μάλιστα κατηγορήθηκε γι’ αυτό από όσους τις υποκινούν και παρολίγο να βρεθεί υπόλογος στο πειθαρχικό. Όμως και φέτος, σε Γυμνάσιο του Αμαρουσίου που μετατέθηκε, απέτρεψε την κατάληψη στο σχολείο του. Μπράβο του!
Αυτά αποτελούν μέρος της παθογένειας της Παιδείας, η οποία έχει ήδη καταστεί χρόνια και δυσκολοθεράπευτη. Το πλέον απογοητευτικό είναι ότι κανείς δεν ενοχλείται, ποσώ δε μάλλον που κανείς δεν αισθάνεται την ανάγκη να ανατάξει την Παιδεία. Από τη στιγμή που οι αρμόδιοι περί την Παιδεία δεν παίρνουν αποφασιστικά μέτρα αποτροπής του εγκλήματος των καταλήψεων, ας παρέμβει ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου αποφασιστικά και κατασταλτικά αν χρειαστεί, να αποτραπούν μια για πάντα οι καταλήψεις στα σχολεία, γιατί η Παιδεία είναι εθνικό θέμα και κανείς δεν μπορεί να παίζει με τη νεολαία μας, ποσώ δε μάλλον να επιδιώκει κομματικά οφέλη με την καταστροφή των παιδιών μας!
No comments:
Post a Comment