ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΑΥΡΙΛΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΑΥΡΙΛΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Να επικεντρωθούμε στις παρούσες δυνατότητες ανάπτυξης

                        Γράφει ο

            Νίκος Αναγνωστάτος                                    Κηφισιά, 31 Οκτωβρίου 2012

            Βαθύ σκοτάδι επικρατεί στο τούνελ που βρισκόμαστε, με μια αχνή αχτίδα στο βάθος, αμφιβόλου φωτεινότητας, την οποία όμως μπορούμε να μεταβάλουμε  σε μια φωτεινή ελπίδα. Η ελπίδα και η προσδοκία μας είναι να μη χρειαστεί να εφαρμοστούν ποτέ τα νέα, από οδυνηρά μέχρι θανατηφόρα, οικονομικά μέτρα και όχι μόνο. Φοβάμαι πως ο ταλαίπωρος πολίτης δεν αντέχει πλέον διότι όχι μόνο το λίπος του έχει εξαντληθεί, αλλά και οι σάρκες που του απομένουν, θα τελειώσουν γρήγορα. Το έτι χειρότερο, αμφισβητείται η είσπραξη περισσοτέρων εσόδων. Εγείρεται η εύλογη απορία για το λόγο που επιβάλλονται αναποτελεσματικά μέτρα, τα οποία μόνο εξαθλιώνουν τον λαό και φτωχαίνουν τη χώρα. Βέβαια, πολλά, αν όχι τα περισσότερα των μέτρων κρίνονται αναγκαία για την εξισορρόπηση της οικονομίας και τον ορθολογισμό της λειτουργίας του κράτους, μόνο που η βιαία και ταχεία εφαρμογή τους δημιουργεί κινδύνους όπως η υπερβολική δόση φαρμάκου θανατώνει τον ασθενή.

            Σε ένα από τα προηγούμενα άρθρα, το είχα επιγράψει «χωρίς επενδύσεις απλά τρώμε τις σάρκες μας». Βέβαια όλοι ομιλούν για την ανάγκη ανάπτυξης, αλλά φαίνεται ότι οι υπουργοί είναι πλήρως απασχολημένοι με την Τρόϊκα και τις διαπραγματεύσεις μαζί της. Αυτό όμως τώρα τελείωσε, τα μέτρα καλώς ή κακώς συμφωνήθηκαν και ήρθε η ώρα να ασχοληθούν εντατικά και επισταμένως με την ανάπτυξη με τις υπάρχουσες δυνατότητες σε πρώτο στάδιο και μέχρι να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες σταθεροποίησης της οικονομικής και πολιτικής κατάστασης της χώρας μας, για μεγαλύτερες επενδύσεις από έξω.

            Τις «παρούσες δυνατότητες» έχουμε αναλύσει κατ’ επανάληψη και κατ’ ανάγκη θα επαναλάβουμε επιγραμματικά ή και συμπληρωματικά:

            Γεωργία – Κτηνοτροφία. Είναι τοις πάσι γνωστό ότι εισάγουμε το 80% των αναγκών μας σε κρέατα και γεωργικά προϊόντα. Άρα υπάρχει μέλλον λαμπρό για ανάπτυξη στους τομείς αυτούς. Ένας από τους ανασταλτικούς παράγοντες μέχρι τώρα, όπως ισχυρίζονται οι ασχολούμενοι με τους τομείς αυτούς, είναι το υψηλό κόστος παραγωγής, ώστε να θεωρείται ασύμφορη μια τέτοια απασχόληση. Σε όποιο βαθμό και αν ισχύει κάτι τέτοιο, χρειάζεται έτσι κι αλλιώς η βελτίωση του τρόπου και των μέσων παραγωγής. Να εκσυγχρονιστούν έτσι ώστε, πέραν της βελτίωσης της ποσότητας, της ποιότητας και του κόστους παραγωγής, η διαδικασία να εξασφαλίζει αξιοπρέπεια στους νέους παραγωγούς, για να προστρέξουν στα χωριά τους να γίνουν γεωργοί και κτηνοτρόφοι ποιότητας και όχι τσοπάνοι.

            Το Υπουργείο Γεωργίας ας αρχίσει αμέσως να αντιμετωπίσει τα πιο πάνω με ειδικούς επιστήμονες, να βρεθούν τρόποι και μέσα σύγχρονα σε βαθμό που θα δελεάσουν τους νέους μας να ασχοληθούν με αυτές τις προσοδοφόρες και αξιοπρεπείς ασχολίες.

            Δημόσια Έργα. Αυτή είναι μια άλλη πηγή ανάπτυξης, με δεδομένο ότι χρήματα υπάρχουν από το ΕΣΠΑ και την ανάγκη ολοκλήρωσης των μεγάλων οδικών αρτηριών σε πρώτο στάδιο, έργα τα οποία είναι μισοφτιαγμένα, εγκαταλελειμμένα και δημιουργούν προβλήματα στους διερχομένους.

            Τουρισμός. Η βαριά μας βιομηχανία, όπως λέμε, η οποία, πέραν της προβολής και διαφήμισης στο εξωτερικό από την Πολιτεία, κατά τα άλλα αναπτύσσεται, ή επί το ακριβέστερο εξελίσσεται κατά την αντίληψη του καθενός, χωρίς κατευθύνσεις και εποπτεία. Οι φορείς του τουρισμού, χρειάζεται κατά τη γνώμη μου να περάσουν από σεμινάρια επιμόρφωσης, για την ποιοτικότερη προσφορά υπηρεσιών, κάτι το οποίο θα προσδώσει αυξημένη και μονιμότερη πελατεία. Η ευπρεπής και ομοιόμορφη αμφίεση των παρεχόντων τουριστικές υπηρεσίες κάθε μονάδας, είναι άκρως σημαντική. Το Υπουργείο Τουρισμού ας στρέψει και προς τα εκεί την προσοχή του.

            Έλληνες Εφοπλιστές. Σε ένα επόμενο άρθρο θα αναπτύξουμε συνολικά την προσφορά των Ελλήνων εφοπλιστών, οι οποίοι είναι μάλλον παρεξηγημένοι, κυρίως από καλόπιστους ελπίζω, αλλά ανίδεους του τι ακριβώς επιτυγχάνουν και πως και τι ακόμη μπορούν να προσφέρουν. Στο σημείωμα τούτο θα περιοριστώ στη δυνατότητα να απευθυνθούμε στους Έλληνες εφοπλιστές να δραστηριοποιηθούν και στη στεριά με επενδύσεις αναπτυξιακές. Είναι πλέον ή βέβαιο ότι θα δείξουν για μια ακόμη φορά το πατριωτισμό τους και με το δυναμισμό και τη δημιουργικότητα που τους διακρίνει, θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα της Πολιτείας. Η Πολιτεία από τη δική της πλευρά, χρειάζεται να επιδείξει υπευθυνότητα και σωφροσύνη, προσφέροντάς τους εξασφάλιση με κατάλληλη νομοθεσία και περιορισμό αν όχι εξάλειψη της περιττής γραφειοκρατίας. Μια ενδελεχής συζήτηση με το προεδρείο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, για να τεθούν και συμφωνηθούν οι προϋποθέσεις, το προεδρείο θα συγκαλέσει γενική συνέλευση των εφοπλιστών, όπως έγινε το 1974 με το τότε κάλεσμα του Κων/νου Καραμανλή, όπου όπως και τότε, όλοι θα ανταποκριθούν με προθυμία σε αυτό το κάλεσμα, να είστε βέβαιοι.

            Όλα τα πιο πάνω μπορούν να γίνουν αμέσως, αύριο πρωί, αν η Κυβέρνηση αποφασίσει να ενεργοποιηθεί προς αυτές τις κατευθύνσεις, με τη συμβουλή και συμβολή ειδικών επιστημόνων και τεχνοκρατών, οι οποίοι θέλω να πιστεύω ότι υπάρχουν. Είναι πλέον ή βέβαιο ότι μόνο με τα αποτελέσματα των πιο πάνω ενεργειών, θα ανθίσει η πνοή της ανάπτυξης, θα επανέλθει η σταθερότητα και η εμπιστοσύνη στο επενδυτικό κλίμα και τότε μεγαλύτερες επενδύσεις θα έρθουν γρήγορα. Με δεδομένο ότι του χρόνου θα προχωρήσει η Ε.Ε. στην οικονομική ενοποίηση, όπως υποσχέθηκε η κ.Μέρκελ, αρχής γενομένης από τον ερχόμενο Δεκέμβριο της ενοποίησης και κεντρικό ευρωπαϊκό έλεγχο των Τραπεζών, ενδέχεται να γίνει αμοιβαιοποίηση του χρέους, εν καιρώ θα προχωρήσει η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση,  οπότε η όλη ατμόσφαιρα θα αλλάξει άρδην και τότε τα σκληρά και οδυνηρά μέτρα που τώρα προβλέπονται, θα ακυρωθούν από μόνα τους, μια και η οικονομία θα αρχίσει να αναπτύσσεται επιτυχώς και η φοβερή Τρόϊκα θα πάει σπίτι της από μόνη της.

            Προς το παρόν, Κυβέρνηση, Υπουργοί γρηγορείτε και όλα θα πάνε καλά!!!

            Νίκος Αναγνωστάτος                                                                                                                        e-mail: nanagnostatos@gmail.com  

ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΑΥΡΙΛΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Νοεμβρίου 1, 2012

Να επικεντρωθούμε στις παρούσες δυνατότητες ανάπτυξης
​​Γράφει ο
​Νίκος Αναγνωστάτος. ​​​Κηφισιά, 31 Οκτωβρίου 2012
​Βαθύ σκοτάδι επικρατεί στο τούνελ που βρισκόμαστε, με μια αχνή αχτίδα στο βάθος, αμφιβόλου φωτεινότητας, την οποία όμως μπορούμε να μεταβάλουμε σε μια φωτεινή ελπίδα. Η ελπίδα και η προσδοκία μας είναι να μη χρειαστεί να εφαρμοστούν ποτέ τα νέα, από οδυνηρά μέχρι θανατηφόρα, οικονομικά μέτρα και όχι μόνο. Φοβάμαι πως ο ταλαίπωρος πολίτης δεν αντέχει πλέον διότι όχι μόνο το λίπος του έχει εξαντληθεί, αλλά και οι σάρκες που του απομένουν, θα τελειώσουν γρήγορα.


Λόγια-Σταράτα
Ιστολόγιο με νέα, συζήτηση και προβληματισμό... Στείλετε τις αναρτήσεις σας στο: logiastarata@gmail.com

1 Νοε 2012

ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΑΥΡΙΛΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Γράφει ο
Νίκος Αναγνωστάτος

Βαθύ σκοτάδι επικρατεί στο τούνελ που βρισκόμαστε, με μια αχνή αχτίδα στο βάθος, αμφιβόλου φωτεινότητας, την οποία όμως μπορούμε να μεταβάλουμε σε μια φωτεινή ελπίδα. Η ελπίδα και η προσδοκία μας είναι να μη χρειαστεί να εφαρμοστούν ποτέ τα νέα, από οδυνηρά μέχρι θανατηφόρα, οικονομικά μέτρα και όχι μόνο

. Φοβάμαι πως ο ταλαίπωρος πολίτης δεν αντέχει πλέον διότι όχι μόνο το λίπος του έχει εξαντληθεί, αλλά και οι σάρκες που του απομένουν, θα τελειώσουν γρήγορα.            
 

 ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ

Προσδοκία ελπίδας μέσα στη μαυρίλα της κρίσης

Γράφει ο
Νίκος Αναγνωστάτος

Βαθύ σκοτάδι επικρατεί στο τούνελ που βρισκόμαστε, με μια αχνή αχτίδα στο βάθος, αμφιβόλου φωτεινότητας, την οποία όμως μπορούμε να μεταβάλουμε  σε μια φωτεινή ελπίδα. Η ελπίδα και η προσδοκία μας είναι να μη χρειαστεί να εφαρμοστούν ποτέ τα νέα, από οδυνηρά μέχρι θανατηφόρα, οικονομικά μέτρα και όχι μόνο. Φοβάμαι πως ο ταλαίπωρος πολίτης δεν αντέχει πλέον διότι όχι μόνο το λίπος του έχει εξαντληθεί, αλλά και οι σάρκες που του απομένουν, θα τελειώσουν γρήγορα. Το έτι χειρότερο, αμφισβητείται η είσπραξη περισσοτέρων εσόδων. Εγείρεται η εύλογη απορία για το λόγο που επιβάλλονται αναποτελεσματικά μέτρα, τα οποία μόνο εξαθλιώνουν τον λαό και φτωχαίνουν τη χώρα. Βέβαια, πολλά, αν όχι τα περισσότερα των μέτρων κρίνονται αναγκαία για την εξισορρόπηση της οικονομίας και τον ορθολογισμό της λειτουργίας του κράτους, μόνο που η βιαία και ταχεία εφαρμογή τους δημιουργεί κινδύνους όπως η υπερβολική δόση φαρμάκου θανατώνει τον ασθενή.