ΚΙΝΗΤΡΑ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΑΝΤΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
ΞΕΝΩΝ
Με Κεϋνσιανή πολιτική ως προσάναμμα επανεκκίνησης της
οικονομίας
Γράφει ο Κηφισιά, 13 Μαρτίου 2013
Νίκος Αναγνωστάτος
Όταν
κανείς πνίγεται στη θάλασσα, ο
διασώστης έχει υποχρέωση να τον βγάλει στην στεριά ζωντανό και όχι να τον μάθει
κολύμπι ή πως δεν θα πνίγεται. Αυτά μπορεί να γίνουν μετά. Κάπως έτσι μοιάζουν
οι απαιτήσεις της «Τρόϊκα». Θέλουν να μας μάθουν πως πρέπει να λειτουργεί το
κράτος και πώς να αποφεύγονται οι οικονομικές κρίσεις, χωρίς να τους ενδιαφέρει
αν πνιγόμαστε και η ανάγκη είναι να συμβάλουν να βγούμε από την κρίση και όχι
να μας δοκιμάζουν στις «πατητές». Καλώς ζητούν μείωση των δημοσίων δαπανών,
ακόμη και μείωση του πλεονάζοντος προσωπικού, αλλά τη στιγμή που έχουμε
πρωτογενές έλλειμμα, δεν νοείται να μας ζητούν να πληρώνουμε τη δόση του
δανείου μας, να εξαθλιώνουν τους Έλληνες και να απαιτούν κάθε έσοδο,
συμπεριλαμβανομένης της αποκρατικοποίησης περιουσιακών στοιχείων, να πηγαίνουν
σε αποπληρωμή δανείων και όχι στην προσπάθεια εξόδου από την κρίση. Και πάνω
από όλα αυτά, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ενώ το δημοσιονομικό έλλειμμα αφορά
και προέρχεται ΜΟΝΟ από το Δημόσιο, ποιος ο λόγος να εξαρθρώνουν τον ιδιωτικό τομέα, με αποτέλεσμα να κλείνουν
οι επιχειρήσεις η μία μετά την άλλη αντί να ενισχύονται, να προκύπτουν στρατιές
ανέργων και να πετσοκόβονται οι μισθοί των εργαζομένων, αφού είναι τοις πάσι
γνωστό ότι ΜΟΝΟ ο ιδιωτικός τομέας συντηρεί το Δημόσιο;
Είναι αδιανόητο οι «εταίροι» μας στην
Ευρωζώνη να μας επιβάλουν αδιέξοδη πολιτική, με εξαθλίωση των Ελλήνων, πιέζοντάς
μας να περάσουμε από τα «καβδιανά δίκρανα», ως στυγνοί δανειστές, αν όχι
τοκογλύφοι, αντί να μας αντιμετωπίσουν ως ένα μέλος της ίδιας οικογένειας με
απόλυτη συμπαράσταση και αλληλεγγύη, επιβεβαιώνοντας την έννοια της Ενωμένης
Ευρώπης και ιδιαίτερα της Ευρωζώνης. Έτι χειρότερο, οι δυνατοί του Βορρά,
κυρίως η Γερμανία, δεν έχουν αντιληφθεί ότι οι «αγορές» έχουν στόχο της διάλυση
της Ευρωζώνης, στο «διαίρει και βασίλευε» και η Ελλάδα προσφέρθηκε δυστυχώς ως
πολιορκητικός κριός και επομένως δεν έχει την πλήρη ευθύνη της κατάστασής της. Οι
προβληματικές Ισπανία και Ιταλία και θα ακολουθήσουν και άλλα κράτη της
Ευρωζώνης, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Η Γερμανία, ως η ισχυρότερη
οικονομία, θα πληγεί και αυτή στο τέλος όταν τα κράτη του νότου πτωχεύσουν και
χαθούν οι αγορές των γερμανικών προϊόντων. Η μόνη λύση είναι να επισπευσθεί η
πλήρης ενοποίηση και ως ένα οιονεί ενιαίο κράτος, η ισχύς εν τη ενώσει, θα
αντιμετωπίσει επιτυχώς της επίθεση αυτή των «αγορών».
Από τη πλευρά μας, έτσι κι αλλιώς, οφείλουμε
να προσβλέπουμε στις επενδύσεις, ως τη μόνη οδό ανάκαμψης της οικονομίας. Για
ανάκαμψη του ιδιωτικού τομέα δηλαδή, τον οποίον η «Τρόϊκα», η γραφειοκρατία,
ακόμη και η Κυβέρνηση ταλαιπωρούν βάναυσα. Αν λοιπόν θέλουμε επενδύσεις, αν
θέλουμε οι επιχειρηματίες να δραστηριοποιηθούν, θα πρέπει πρώτα να εξαλειφθούν
οι ανασχετικοί αυτοί παράγοντες. Οι ξένοι επενδυτές θα έρθουν μόνο όταν θα
διακρίνουν μεγάλες ευκαιρίες για
υπερκέρδη, αλλά χωρίς να τους αποκλείουμε, αν θέλουμε η ανάπτυξη να στηρίζεται
σε γερά θεμέλια και με προοπτική μονιμότητας, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη
προσοχή και προτεραιότητα στους Έλληνες επενδυτές και δη στους μικρομεσαίους
επιχειρηματίες, οι οποίοι αποτελούν, όπως λένε, τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας.
Η Κυβέρνηση πρώτα να μελετήσει έναν στοχευμένο
σχεδιασμό προσέλκυσης Ελλήνων επιχειρηματιών, όπως τους Έλληνες εφοπλιστές
π.χ., με εξάλειψη της γραφειοκρατίας, τη συμπαράσταση των Υπουργείων Ανάπτυξης
και Οικονομίας και όχι την εχθρική αντιμετώπιση όπως μέχρι τώρα, και εξασφάλιση
σταθερών όρων, με ενεργοποίηση και επέκταση με απλό νόμο, του άρθρου 107 του
Συντάγματος για κάθε επενδυτή και όχι μόνο «την προστασία των κεφαλαίων
εξωτερικού». Η δυνατότητα χρηματοδότησης των επιχειρηματιών, πέραν των
επιδοτήσεων, θα συμβάλει τα μέγιστα στην ενεργοποίηση των επιχειρηματιών. Οι
χρηματοδοτήσεις αυτές όμως πρέπει να δίνονται με αντικειμενικά κριτήρια,
βασισμένα στην ορθότητα και στο κατορθωτό (feasibility) της επένδυσης, και ΟΧΙ ΜΕ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ, όπως γίνεται μέχρι
σήμερα στις Τράπεζες. Ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι, πέραν του
ΕΤΕΑΝ, να ενισχυθεί ή να ιδρυθεί μια κρατική Τράπεζα, αντί πλήρους
επανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, η οποία θα εφαρμόσει πολιτική χρηματοδότησης
βασισμένη επί του κατορθωτού της επένδυσης. Με τις πιο πάνω προϋποθέσεις, είναι
βέβαιο ότι η ανάκαμψη θα έρθει πολύ
γρηγορότερα, χωρίς να είναι ανάγκη να επαιτούμε για επενδυτές στο εξωτερικό.
Όταν η οικονομία θα πάρει μπρος, θα έρθουν μόνοι τους και οι ξένοι.
Μια άμεση κίνηση της Κυβέρνησης, για να
βοηθήσει στην επανεκκίνηση της οικονομίας, είναι να εφαρμοστεί «Κεϋνσιανή»
πολιτική, ως προσάναμμα, ως έναυσμα και όχι σε μόνιμο χαρακτήρα. Όπως είναι
γνωστό ο Κέϋνς πρότεινε την άνοδο των δημοσίων δαπανών σε περιόδους κρίσεων για
να καλύψουν μέρος του ελλείμματος ζήτησης, έλλειμμα που μπορεί να οδηγήσει την
οικονομία σε ανισορροπία, όπως τώρα. Οι δημόσιες δαπάνες θα συντείνουν στην
επανόρθωση αυτής της διαταραχθείσας ισορροπίας. Αντίθετη με τη νοοτροπία του
Κέϋνς είναι η αύξηση της φορολογίας σε περιόδους κρίσης. Μια παρερμηνεία της
οικονομικής θεωρίας του Κέϋνς, είναι η λεγόμενη «Κευνσιανή ρύθμιση», για την
αναδιανομή δηλαδή μέρους των κερδών του κεφαλαίου στις πιο αδύνατες τάξεις, με
τη μορφή κοινωνικών και άλλων παροχών, προκειμένου να αποφευχθούν αναταραχές
και κοινωνική δυσαρέσκεια. Όμως μια τέτοια ρύθμιση, δεν ήταν ποτέ στόχος του
Κέϋνς.
Η χώρα μας έχει αρκετές ανάγκες έργων
υποδομής, όπου μπορεί να εφαρμοστεί η «Κευνσιανή» πολιτική. Η συνέχιση
κατασκευής των μεγάλων οδικών αξόνων είναι μια πρώτη κίνηση η οποία έχει ήδη
αναγγελθεί. Μόνο που θα πρέπει να ασκείται ένας σωστός έλεγχος και επιτήρηση των έργων με την πρόοδο κατασκευής
των, διότι μέχρι τώρα οι εργασίες που έγιναν, έχουν γεμίσει τον δρόμο Κορίνθου
– Πατρών με κολωνάκια και κορύνες χωρίς εμφανή λόγο, ταλαιπωρώντας τους οδηγούς
τα μέγιστα, καταβάλλοντας και διόδια, ενώ θα έπρεπε, πριν προβούν σε τυχόν
διευθέτηση του υπάρχοντος δρόμου, να ασχοληθούν κυρίως με την παράπλευρη
αρτηρία ή/και διαπλάτυνση της υπάρχουσας. Ας ελπίσουμε ότι κάτι από τα πιο πάνω
θα ακουστεί.
Νίκος Αναγνωστάτος
e-mail: nanagnostatos@gmail.com
Γράφει ο
Νίκος Αναγνωστάτος
Όταν κανείς πνίγεται στη θάλασσα, ο διασώστης έχει υποχρέωση να τον βγάλει στην στεριά ζωντανό και όχι να τον μάθει κολύμπι ή πως δεν θα πνίγεται. Αυτά
ΚΙΝΗΤΡΑ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΑΝΤΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΞΕΝΩΝ
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 14, 2013
Με Κεϋνσιανή πολιτική ως προσάναμμα επανεκκίνησης της οικονομίαςΓράφει ο
Νίκος Αναγνωστάτος
Όταν κανείς πνίγεται στη θάλασσα, ο διασώστης έχει υποχρέωση να τον βγάλει στην στεριά ζωντανό και όχι να τον μάθει κολύμπι ή πως δεν θα πνίγεται. Αυτά
No comments:
Post a Comment