Monday, September 9, 2013

ΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΉΣΕΙ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ



ΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΉΣΕΙ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ
Επιβάλλεται πάγωμα δεκαετίας των δανειακών μας υποχρεώσεων

            Γράφει ο                                                         Κηφισιά, 9 Σεπτεμβρίου 2013
            Νίκος Αναγνωστάτος

             Μια απορία που κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία, είναι αν τα οικονομικά κεφάλια της κυβέρνησης γνωρίζουν από οικονομία. Όσο και αν ακούγεται υπερβολική αυτή η απορία, εν τούτοις από τη στιγμή κατά την οποία εξουθενώνουμε και διώκουμε τους επιχειρηματίες,  συρρικνώνουμε την οικονομία με την περιοριστική πολιτική, είναι δυνατό να επιτευχθεί ανάπτυξη, την οποία όλοι επικαλούνται ως προϋπόθεση εξόδου από την κρίση; Περιοριστική πολιτική και ανάπτυξη είναι έννοιες αντίθετες και ασυμβίβαστες. Η αντίφαση αυτή των οικονομικών αποφάσεων ενδέχεται να υποκρύπτεται από την Τρόϊκα ως εκτελεστικό όργανο, η πλήρης διάλυση της ελληνικής κοινωνίας και η απόλυτη εξαθλίωσή της.
            Επειδή δεν διαφαίνεται άλλη λογική εκδοχή, αλλά αντιθέτως τα αποτελέσματα την επιβεβαιώνουν. Το μεγάλο και σοβαρό ερώτημα που προκύπτει είναι η κυβέρνηση τι κάνει! Αποδέχεται μοιρολατρικά την διάλυση της χώρας μας ή έχει κάτι άλλο στο μυαλό της; Αυτό το άλλο, το οποίο εμείς οι άλλοι πολίτες, δεν δυνάμεθα να το αντιληφθούμε, η κυβέρνηση οφείλει να μας το αποκαλύψει. Αν όμως απλά υπακούει στις προσταγές των εταίρων μας, με την ελπίδα κάτι να αλλάξει, λυπούμαστε να βροντοφωνάξουμε ότι κάνει λάθος, για να μην πούμε βαρύτερη έκφραση. Ας δούμε πως έχουν τα πράγματα.
            Το πρόβλημα εντοπίζεται στους «φίλους» εταίρους μας, οι οποίοι μας φέρονται ως στυγνοί δανειστές, θυμίζοντάς μας την απάνθρωπη συμπεριφορά των Εγγλέζων δανειστών μας το 1843, και όχι ως εταίροι μιας ενωμένης ομάδας, κοινών σκοπών και ενδιαφερόντων. Είναι επομένως η ώρα να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ αλλαγή πολιτικής, δίνοντάς μας τη δυνατότητα ανάπτυξης. Είναι ευνόητο ότι αν θέλουν να ξεπληρώσουμε τα χρέη μας, θα πρέπει πρώτα να ανακάμψουμε και να παράγουμε πλεονάσματα. Και ασφαλώς ΠΟΤΕ νέα μέτρα τα οποία επιδεινώνουν την ήδη τραγική κατάσταση και απομακρύνουν την δυνατότητα ανάκαμψης, άρα και αποπληρωμής των χρεών μας.
            Οι δυνατότητες ανάπτυξης επιτυγχάνονται με τους ακόλουθους τρόπους και αποφάσεις, πολλές των οποίων επαναλαμβάνουμε, μέχρι είτε να εφαρμοστούν είτε να απορριφθούν αιτιολογημένα.
            α) Όλο το πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο φαίνεται ότι θα πετύχουμε εφέτος, με την προσδοκία να είναι διατηρήσιμο, και όχι το 70% του πλέον του προβλεφθέντος, να χρησιμοποιηθεί για ελάφρυνση των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού και για την ανάπτυξη.
            β) Με δεδομένο το γεγονός ότι δεν μπορούμε χωρίς δανεικά να πληρώνουμε τοκοχρεολύσια,  αλλά και δεν πρέπει να πληρώνονται, δεν χρειάζεται να συζητάμε για «κούρεμα» του χρέους σε αυτό το στάδιο, αλλά ΠΑΓΩΜΑ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ μας για δέκα χρόνια, χρεώνοντάς μας με το επιτόκιο της ΕΚΤ προς τις Τράπεζες, μέσα στα οποία είναι δυνατή η ανάκαμψη και τότε εξετάζουμε την διαχείριση των χρεών μας.
            γ) Να σταματήσει κάθε πρόθεση και έννοια δίωξης των οφειλετών του δημοσίου, εκτός ακραίων περιπτώσεων, και ΠΑΓΩΜΑ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΑΥΤΩΝ για κάποιο χρόνο ώστε να δοθεί δυνατότητα ανάκαμψης των δραστηριοτήτων τους. Έτσι και ανάκαμψη να προσδοκούμε, και δυνατότητα αποπληρωμής των χρεών τους.
            δ) Διευκολύνσεις και στήριξη των επενδύσεων, μεταξύ των οποίων:
                Πρώτον, την πάταξη της γραφειοκρατίας, τη Λερναία Ύδρα αυτή της οικονομίας μας, υιοθετώντας από τον Πρωθυπουργό την επίμονη πρότασή μας, την Υπεύθυνη Δήλωση για χορήγηση άμεσης άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας και εκπλήρωση των αναγκαίων πιστοποιήσεων εν λειτουργία.
Αξιοθαύμαστη απόφαση και πρόοδος.
                Το δεύτερο σημαντικό κίνητρο για να απομάκρυνση κάθε αβεβαιότητα ή/και φόβο αλλαγής των όρων και προϋποθέσεων που θα ισχύουν κατά την έναρξη της επένδυσης, είναι να επεκταθεί η ισχύς του άρθρου 107 του Συντάγματος, το οποίο στηρίζεται στο ν.2687/1953, για την προστασία κεφαλαίων εξωτερικού, και σε κεφάλαια εσωτερικού με απλό νόμο. Είναι και αυτή μια από τις επίμονες προτάσεις μας και προσδοκούμε να υιοθετηθεί και αυτή από τον κ.Πρωθυπουργό, πρόταση η οποία θα προσελκύσει κεφάλαια από το εξωτερικό και το εσωτερικό και ιδίως από τους Έλληνες εφοπλιστές, οι οποίοι και χρήματα έχουν και πιστεύω ότι επιθυμούν να επενδύσουν στην πατρίδα τους και γνωρίζουν καλά τα πλεονεκτήματα του ν.2687/1953 με βάση του οποίου γιγαντώθηκε η Ελληνική ναυτιλία σε πρώτη στον κόσμο.       
            ε) Ας αφήσουμε για καλλίτερες μέρες τη διευθέτηση της ζημίας των ομολογιούχων από το κούρεμα, οι οποίοι έκαναν το λάθος να εμπιστευθούν το ελληνικό κράτος, και ας εξετάσουμε την διευκόλυνση αυτών που δανείστηκαν, είτε για την αγορά πρώτης κατοικίας είτε άλλως δανεισθέντες, στηριζόμενοι στις τότε αποδοχές τους. Από τη στιγμή κατά την οποία μειώθηκαν οι αποδοχές τους κατά 40% τουλάχιστον και εν όψει του γεγονότος ότι η ανακεφαλαίωση των Τραπεζών έγινε με χρήματα του κράτους, τα οποία θα πληρώσουν οι πολίτες δια των φόρων, είναι λογικό, δίκαιο και επιβεβλημένο να «κουρευτούν» τα δάνεια αυτά κατά 40% επίσης, για να δυνηθούν να τα αποπληρώσουν με κάποια ρύθμιση. Έτσι, μεταξύ άλλων, η κυβέρνηση θα κερδίσει και την εμπιστοσύνη των πολιτών με την αντικειμενική και ακριβοδίκαιη αυτή ρύθμιση.
            στ) Με δεδομένο ότι η ΕΚΤ είναι Τράπεζα όλων των κρατών-μελών, τουλάχιστον της Ευρωζώνης, ας αποφασίσει η σύνοδος κορυφής και όχι ο κ.Ντράγκι, πρώτο την έκδοση κάποιου ποσού Ευρώ για την διευκόλυνση των κρατών-μελών με τα δημοσιονομικά προβλήματα, όπως θα ενεργούσε ένα κράτος με νομισματική αυτονομία και δεύτερον η ΕΚΤ να αποδώσει στην Ελλάδα τα εννέα δις που κέρδισε από την αγορά ελληνικών ομολόγων, κάτι που θα λύσει τα περισσότερα προβλήματα της χώρας μας. Δηλαδή τι είναι η ΕΚΤ, κερδοσκοπική επιχείρηση σε βάρος των κρατών-μελών στα οποία ανήκει; Ανταγωνιστής των κρατών που την ίδρυσαν με σκοπό να τα υπηρετεί και να αποβλέπει στο συμφέρον τους; Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τι τη θέλουμε μια τέτοια ΕΚΤ; Αν πάλι η ΕΚΤ κάνει μόνο ό,τι θέλει η Γερμανία, κάτι δεν πάει καλά. Αν πάλι όλοι δέχονται μια τέτοια σχέση και κατάσταση, κάτι δεν πάει καλά με την Ευρωζώνη. Ας προβληματιστούμε!
            ζ) Ασφαλώς θα πρέπει να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές και να ορθολογήσουμε τη λειτουργία του κράτους, σε ένα μικρό και ευέλικτο κράτος, στην υπηρεσία των πολιτών.
            Η ομιλία του κ.Προθυπουργού στη Δ.Ε.Θεσσαλονίκης, ήταν αρκετά ενθαρρυντική και προπάντων επιβεβαίωσε ότι στο μέγαρο Μαξίμου έχουν επαφή με την δεινοπαθούσα κοινωνία και ακούν τις εποικοδομητικές προτάσεις των απλών πολιτών, που συμβάλουν στη βελτίωση των προσδοκιών, επιτρέψτε μου, όπως και τις δικές μου. Στο μεταξύ ας χρησιμοποιήσουμε αποδοτικά το σημαντικό επίτευγμα του πρωτογενούς πλεονάσματος, έστω και με τις αιματηρές θυσίες των πολιτών, με τη συμπαράσταση όλων, πολιτικών, ΜΜΕ, συνδικαλιστών και λοιπόν φορέων, μακριά από στενά προσωπικά ή/και κομματικά συμφέροντα, για το κοινό καλό. Εμείς θα επανέλθουμε με νέες καλόπιστες κριτικές και θετικές προτάσεις. Αυτά!

Νίκος Αναγνωστάτος                                                                                                          e-mail: nanagnostatos@gmail.com
Ας λειτουργήσει εποικοδομητικά το πρωτογενές πλεόνασμα
Γράφει ο
Νίκος Αναγνωστάτος
Μια απορία που κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία, είναι αν τα οικονομικά κεφάλια της κυβέρνησης γνωρίζουν από οικονομία. Όσο και αν ακούγεται υπερβολική αυτή η απορία, εν τούτοις από τη στιγμή κατά την οποία εξουθενώνουμε και διώκουμε τους επιχειρηματίες,  συρρικνώνουμε την οικονομία με την περιοριστική πολιτική, είναι δυνατό να επιτευχθεί ανάπτυξη, την οποία όλοι επικαλούνται ως προϋπόθεση εξόδου από την κρίση; Περιοριστική πολιτική και ανάπτυξη είναι έννοιες αντίθετες και ασυμβίβαστες. Η αντίφαση αυτή των οικονομικών αποφάσεων ενδέχεται να υποκρύπτεται από την Τρόικα ως εκτελεστικό όργανο, η πλήρης διάλυση της ελληνικής κοινωνίας και η απόλυτη εξαθλίωσή της.
 

No comments:

Post a Comment