Μια ρηξικέλευθη άποψη για το Σύμπαν, αποδείχθηκε σωστή

 

Μια ρηξικέλευθη άποψη για το Σύμπαν, αποδείχθηκε σωστή,

χάριν της θεωρίας ς του Κουρασμένου Φωτός

Διόνυσος 24.10.2025,

Γράφει

Ο Νίκος Αναγνωστάτος

          Από νωρίς διέκρινα το σύμπαν ως κάτι ακατανόητο και ασφαλώς δυσεξήγητο, αλλά μεγαλειώδες, όπως και η ετυμολογία της λέξης περικλείει. Έτσι, χωρίς να ασχοληθώ επιστημονικά με την αστρονομία, δεν έπαυα να ψάχνω και να ρωτάω για αυτά που συμβαίνουν στο σύμπαν.

            Σπεύδω να δηλώσω ότι ποτέ δεν μπόρεσα να αποδεχθώ πλήρως τη λεγόμενη «Μεγάλη Έκρηξη», μια «θεϊκή θεωρία». Το σύμπαν δεν μπορεί να έχει αρχή, όπως δεν μπορεί να έχει και τέλος.   Μια αρχή γίνεται μετά από κάποιο τέλος ή από μια ανυπαρξία. Δηλαδή δεν υπήρχε σύμπαν πριν την Μεγάλη Έκρηξη ή ολοκληρώθηκε κάποια προηγούμενη ύπαρξή του;

            Με απόλυτο σεβασμό των απόψεων των μεγάλων επιστημόνων, η επίμονη αμφιβολία μου για την ύπαρξη του σύμπαντος και της εξέλιξής του, επιζητώ την επιμονή όλων για τις αντίθετες απόψεις μου, οι οποίες δεν έχουν σκοπό να αμφισβητήσουν τις θέσεις και τις απόψεις των μεγάλων. αυτών των επιστημόνων, αλλά να εκφράσω κάποιες απορίες μου και θεωρίες γύρω από το σύμπαν, οι οποίες είναι ρηξικέλευθες, όπως τις χαρακτηρίζω στον τίτλο αυτής της προσπάθειας και ως τέτοιες, επιτρέπεται να κάνω και άλλα σκέψεων και συμπερασμάτων , ό ταν ξαφνικά. δημοσιεύτηκε η απόδειξη των μεγάλων μου αποριών:

Η μελέτη παρατήρησης υποστηρίζει μια θεωρία αιώνων που αμφισβητεί τη Μεγάλη Έκρηξη από τον Grant Guggisberg .  Κρατικό Πανεπιστήμιο του Κάνσας

Ο Lior Shamir, αναπληρωτής καθηγητής της επιστήμης των υπολογιστών, χρησιμοποίησε απεικόνιση από τρία τηλεσκόπια και περισσότερους από 30.000 γαλαξίες για να μετρήσει την ερυθρή μετατόπιση των γαλαξιών με βάση την απόστασή τους από τη Γη. Η μετατόπιση προς το ερυθρό είναι η αλλαγή στη συχνότητα των κυμάτων  φωτός  που εκπέμπει έναν γαλαξία, την οποία  χρησιμοποιούν οι αστρονόμοι  για να μετρήσουν την ταχύτητα ενός γαλαξίας.

Τα ευρήματα του Shamir υποστηρίζουν την αιωνόβια θεωρία του «κουρασμένου φωτός» αντί της Μεγάλης Έκρηξης . Τα ευρήματα  δημοσιεύονται  στο περιοδικό  Particles .

«Στη δεκαετία του 1920, ο Edwin Hubble και ο George Lemaitre ανακάλυψαν ότι όσο πιο απομακρυσμένος είναι ο γαλαξίας, τόσο πιο γρήγορα απομακρύνεται από τη Γη», δήλωσε ο Shamir. Αυτή η ανακάλυψη οδήγησε στη θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης, υποδηλώνοντας ότι το σύμπαν άρχισε να διαστέλλεται πριν από περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια .

Περίπου την ίδια εποχή, ο διαπρεπής αστρονόμος Fritz Zwicky πρότεινε ότι οι γαλαξίες που ήταν πιο απομακρυσμένοι από τη Γη δεν κινούνταν πραγματικά γρηγορότερα.

Ο ισχυρισμός του Zwicky ήταν ότι η μετατόπιση προς το ερυθρό που παρατηρείται από τη Γη δεν οφείλεται στο γεγονός ότι οι γαλαξίες κινούνται, αλλά επειδή τα φωτόνια φωτός χάνουν την ενέργειά τους καθώς ταξιδεύουν στο διάστημα. Όσο περισσότερο ταξιδεύει το φως, τόσο περισσότερη ενέργεια χάνει, οδηγώντας στην ψευδαίσθηση ότι οι γαλαξίες που είναι πιο απομακρυσμένοι από τη Γη κινούνται επίσης ταχύτερα.

«Η θεωρία του κουρασμένου φωτός παραμελήθηκε σε μεγάλο βαθμό, καθώς οι αστρονόμοι υιοθέτησαν τη θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης ως το μοντέλο συναίνεσης του σύμπαντος», δήλωσε ο Shamir. Αλλά η εμπιστοσύνη ορισμένων αστρονόμων στη θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης άρχισε να εξασθενεί όταν το ισχυρό διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb είδε το πρώτο φως.

Το JWST παρείχε βαθιές εικόνες τού πολύ πρώιμου σύμπαντος, αλλά αντί να δείξει ένα πρώιμο σύμπαν βρέφους, όπως περίμεναν οι αστρονόμοι, έδειξε μεγάλους και ώριμους γαλαξίες. Αν η Μεγάλη Έκρηξη συνέβη όπως πίστευαν αρχικά οι επιστήμονες, αυτοί οι γαλαξίες είναι παλαιότεροι από το ίδιο το σύμπαν.

Ενώ η νέα απεικόνιση θέτει υπό αμφισβήτηση τη Μεγάλη Έκρηξη, η μελέτη του Shamir χρησιμοποίησε τη σταθερή ταχύτητα περιστροφής της Γης γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας για να εξετάσει την ερυθρή μετατόπιση των γαλαξιών στους γαλαξιακούς πόλους του Γαλαξία μας που κινούνται σε διαφορετικές ταχύτητες σε σχέση με τη Γη και να ελέγξει πώς η αλλαγή στην ερυθρή μετατόπιση ανταποκρίνεται στην αλλαγή της ταχύτητας.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι γαλαξίες που περιστρέφονται προς την αντίθετη κατεύθυνση σε σχέση με τον Γαλαξία μας έχουν χαμηλότερη μετατόπιση προς το ερυθρό σε σύγκριση με τους γαλαξίες που περιστρέφονται προς την ίδια κατεύθυνση σε σχέση με τον Γαλαξία μας", δήλωσε ο Shamir. «Αυτή η διαφορά αντανακλά την κίνηση της Γης καθώς περιστρέφεται μαζί με τον Γαλαξία μας. Αλλά τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι η διαφορά στην ερυθρή μετατόπιση αυξήθηκε όταν οι γαλαξίες ήταν πιο απομακρυσμένοι από τη Γη.

Επειδή η ταχύτητα περιστροφής της Γης σε σχέση με τους γαλαξίες είναι σταθερή, ο λόγος για τη διαφορά μπορεί να είναι η απόσταση των γαλαξιών από τη Γη. Αυτό δείχνει ότι η μετατόπιση των γαλαξιών προς το ερυθρό αλλάζει με την απόσταση, κάτι που προέβλεψε ο Zwicky στη θεωρία του Κουρασμένου Φωτός.

Επιβεβαιώνεται έτσι η άποψή ενός ειδικού στην αστρονομία, βασισμένη στην απλή λογική, ότι το πιο πιθανό είναι, ο ουρανός που βλέπουμε σήμερα, ο αχανής αυτός χώρος, τον οποίο μπορεί να τον αποκαλούμε και Σύμπαν, οι ανεξερεύνητες πτυχές αυτού του Σύμπαντος, που ακόμη δεν γνωρίζουμε όλα όσα περικλείει, αλλά τα αμέτρητα αστέρια που βλέπουμε με οιονδήποτε τρόπο, συμπεραίνω ταπεινά, ότι έτσι υπάρχουν πάντοτε, στα πλαίσια του ανθρώπινου μυαλού και έτσι θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να κινούνται στο μέλλον και μόνο ένας Θεός, αν υπάρχει, μπορεί να μας ενημερώσει ποτέ και πως ξεκίνησε ο κόσμος, το Σύμπαν που βλέπουμε και που θα φθάσει.

Νικόλαος Αναγνωστάτος

e - mail : nanagnostatos @ gmail . com

Thiakos.blogspot.com