Η έννοια της οικονομικής ενοποίησης της ΕΕ

Η έννοια της οικονομικής ενοποίησης της ΕΕ

Γράφει ο

Νίκος Αναγνωστάτος

11.2.2011

Η επιβεβαίωση των απόψεων και των προτάσεών σου, δεν φέρνει πάντοτε ικανοποίηση, όταν γίνονται καθυστερημένα και «κουτσά». Αυτό ακριβώς απεικονίζουν οι τελευταίες προτάσεις της κ.Μέρκελ. Έχει γίνει αντιληπτό φαίνεται, πρώτο, ότι είναι προς όφελος της Ε.Ε. και ιδίως των «δυνατών» η ύπαρξη του Ευρώ, άρα και η αντίσταση στην επίθεση που δέχεται, και δεύτερο, ότι κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται ΜΟΝΟ με την ολοκλήρωση της οικονομικής ενοποίησης της Ε.Ε.

Αυτό άλλωστε προβλέπεται και από τον καταστατικό χάρτη ίδρυσης της Ενωμένης Ευρώπης, μόνο που όπως αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων, λίγοι αν όχι κανένας δεν το έχει αντιληφθεί. Αν αυτό είχε γίνει αντιληπτό, πρώτο, δεν θα διεύρυναν την Ε.Ε. πριν επιτευχθεί η εμβάθυνση, στην οποία περιλαμβάνεται και η οικονομική ενοποίηση και δεύτερο, δεν θα έβλεπαν οι «δυνατοί» τους «αδυνάτους» ως παρίες της Ευρωζώνης, αντιδρώντας σπασμωδικά με λήψη μέτρων τύπου «μνημονίου» και επιβάλλοντας σκληρά μέχρι απάνθρωπα οικονομικά και όχι μόνο, μέτρα, με μοναδικό δυστυχώς σκοπό τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, αντί κινήσεων και προτάσεων σύγκλισης των οικονομιών των κρατών μελών.

Αλλά υπάρχει και μια τρίτη παράμετρος που επιβεβαιώνει την άγνοια της έννοιας της οικονομικής ενοποίησης της Ευρωζώνης σε πρώτο στάδιο. Οικονομική ενοποίηση ασφαλώς συνεπάγεται κατ’ ανάγκη εκχώρηση αρμοδιοτήτων, άρα κεντρικότερος προγραμματισμός και έλεγχος της οικονομικής πολιτικής κάθε χώρας-μέλους, κάτι που δεν θεωρείται ανάμειξη στα οικονομικά τους.

Οι πρώτες διστακτικές προτάσεις της κ. Μέρκελ, εκεί απέβλεπαν, ασχέτως αν και η ίδια ενδέχεται να μην το έχει πλήρως αντιληφθεί. Οι πρώτες αντιδράσεις, όχι μόνο από τη χώρα μας αλλά και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες (Βέλγιο, Αυστρία κ.ά.), μας θυμίζει τους πύρινους φιλιππικούς λόγους του Δημοσθένη εναντίον του Φιλίππου της Μακεδονίας, ο οποίος ήθελε την ενοποίηση των ελληνικών πόλεων/κρατών σε ενιαίο ελληνικό κράτος.

Κατηγορούν την κ. Μέρκελ ότι επιδιώκει να προσαρμοστούν όλοι στο μοντέλο οικονομικής διαχείρισης της Γερμανίας. Αυτό θα είχε κάποια αξία αν κάποιος θα μπορούσε να υποδείξει κάποιο καλλίτερο. Υπάρχει; Αν ναι ας προταθεί, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι εκ των ών ουκ άνευ, ότι χρειάζονται ενιαίοι κανόνες και διαδικασίες που όλοι πρέπει να τηρούν και να εφαρμόζουν για το κοινό συμφέρον. Οι συνεχείς αναβολές για λήψη καθοριστικών αποφάσεων, αλλά και οι «κουτσές», οι ελλιπείς αυτές προτάσεις που ακούγονται μέχρι τώρα, απλά διαιωνίζουν και δυστυχώς επιδεινώνουν το πρόβλημα.

Μια και όλα τα κράτη-μέλη θεωρούνται ισότιμα και το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχουμε εμείς, ας αναλάβουμε πρωτοβουλία να κάνουμε εμείς τις αναγκαίες και ρηξικέλευθες προτάσεις για την οικονομική ενοποίηση, κάτι που θα προστατεύσει τους «αδύνατους» και θα ενδυναμώσει τους «δυνατούς». Μια διακομματική επιτροπή σοφών, ειδικών, οικονομολόγων και ό, τι άλλο χρειαστεί, να μελετήσει το πρόβλημα και να διατυπώσει προτάσεις, προτάσεις που να πείθουν ότι είναι προς το συμφέρων όλων. Προτάσεις οι οποίες θα εμπεριέχουν ορθολογική κατανομή κάθε χώρας-μέλους, στοχευμένου αναπτυξιακού προγραμματισμού, με τα αντίστοιχα κίνητρα και αντικίνητρα