Γράφει ο
Νικόλαος Αναγνωστάτος
Πρόεδρος Α.Σ.Γ.Μ.Ε.
Μέλος Β4 ΝΟ
Δημ.Σύμβουλος Κηφισιάς
23/1/2000
Προσυνεδριακή Συνδιάσκεψη/Στάδιο Ειρήνης & Φιλίας
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΩΝ
΄Αν ρίξει κανείς μια προσεκτική ματιά γύρω του, στην κοινωνία που ζούμε, με δυσκολία θα αποφύγει τον θυμό.
΄Αν θέλει να κυκλοφορήσει, δεν γνωρίζει πότε θα φθάσει στη δουλειά του, με φόβο πάντα μη δεν φθάσει.
Ζεί μέσα σε μια συνεχή ανασφάλεια και τον φόβο της ληστείας, ευχόμενος η ζημιά να είναι μόνο υλική.
΄Αν ποτέ χρειασθεί να επισκευθεί μια δημόσια υπηρεσία, θα είναι ευτυχής άν φύγει απλά αγανακτησμένος και όχι τελείως εξουθενομένος.
Εύχεται να μη χρειασθεί νοσοκομείο, γιατί θα διαπιστώσει ότι είναι προτιμότερο ένα ράντζο στο διάδρομο από τον πολυπληθή θάλαμο.
Η αγωνία των γονιών να σπουδάσουν τα παιδιά τους, έχει γίνει πλέον εφιάλτης και είδος εν ανεπαρκεία.
Η ανεργία, η μεγαλύτερη κοινωνική αδικία, μαστίζει την κοινωνία και ιδίως τους νέους, και επιτρέψτε μου να εξειδικεύσω, τους νέους της Νέας Δημοκρατίας.
Ψάχνεις εναγωνίως να βρείς κάτι καλό και σωστό, όπως αυτό νοείται σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα και μόνο απογοήτευση και, πολλές φορές, απελπισία εισπράτεις.
Και μέσα σε όλη αυτή την σύγχυση και απαράδεκτη κατάσταση, έρχονται οι κυβερνώντες να μας πέισουν φορτικά ότι όλα πάνε καλά.
Ασυναίσθητα τότε έρχεται στη μνήμη σου η προσπάθεια του Σωκράτη στην Πολιτεία του Πλάτωνα, να ξεχωρίσει την παιδεία από την απαιδευσία και να αποδείξει στον Γλαύκωνα την αληθινή έννοια του «αγαθού», με την παραβολή του σπηλαίου. Βλέπεις τις σκιές των τεχνιτών ειδόλων από τη λάμψη που τις φωτίζει, και πρέπει να είσαι ικανοποιημένος, αφού οι εθισμένοι στο σκοτάδι οφθαλμοί σου, αδυνατούν να αντικρίσουν απ’ευθείας τα ζώα και τα φυτά από το φως του ήλιου.
Ωσάν άλλοι σοφιστές και δημαγωγοί, παραπλανούν και παραπληροφορούν τους πολίτες, γιατί είναι το μόνο που ξέρουν να κάνουν και πρέπει να ομολογήσουμε ότι το ξέρουν καλά!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο χώρος της παιδείας, που έχει υποστεί τα βαρύτερα πλήγματα και τις σοβαρότερες επιπτώσεις, όχι τόσο από τις πρόχειρες και ανεύθυνες παρεμβάσεις τους, αλλά κυρίως από την προγραμματισμένη και σχεδιασμένη υποβάθμιση της παιδείας.
Οι πρόσφατες ρυθμίσεις για την παιδεία και η πλήρης σύγχυση που επικράτησε στην εφαρμογή τους, αποκάλυψαν το μέγεθος του προβλήματος που την ταλανίζει. Η παιδεία πράγματι νοσεί και νοσεί βαριά. Σε τούτο όλοι συμφωνούν. Η διαφωνία υπάρχει στις αιτίες που το δημιούργησαν και ασφαλώς εκεί που υπάρχει χάσμα απόψεων, είναι ο τρόπος και τα μέσα θεραπείας. Η απορία και το μεγάλο ερώτημα είναι: δεν θέλουν, δεν ξέρουν ή δεν μπορούν; Παρόλη την εκ πρώτης όψεως αντιφατικότητα, η απάντηση είναι ότι συμβαίνουν και τα τρία. Και δεν θέλουν και δεν ξέρουν και δεν μπορούν!!!
Για το λόγο τούτο η Νέα Δημοκρατία, πρέπει να δείξει ιδιαίτερη ευαισθησία και ενδιαφέρον για την παιδεία και πιστεύουμε ότι το δείχνει.
Την εποχή του διαστήματος και της πληροφορικής, των υπερηχητικών ταχυτήτων που κινούνται οι εξελήξεις και αναπτύσονται οι γνώσεις, δεν νοείται εμείς να κινούμαστε με τον αραμπά!
Πρέπει να οικοδομήσουμε μια σύγχρονη παιδεία, ικανή να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εποχής, χωρίς όμως να αλλοτριωθούμε και να χάσουμε την εθνική μας ταυτότητα.
Σε άλλη ευκαιρία και από ειδικό βήμα θα μας δωθεί ελπίζουμε η ευκαιρία να αναπτύξουμε τις θέσεις μας πάνω στα θέματα παιδείας, που σε γενικές γραμμές συμφωνούμε με τις εξαγγελθείσες προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Ας έχουμε μόνο υπόψει ότι απώτερος σκοπός της παιδίας είναι η διαμόρφωση προσωπικοτήτων.
΄Ολα όμως τα θέματα που αφορούν την κοινωνία, προσεγγίζονται με πολιτική σκέψη και διαδικασία, άρα αυτή η πολιτική σκέψη και η διαδικασία προέχει να καθοριστεί, έτσι ώστε να εξασφαλίζει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα σε κάθε τομέα.
Επιτρέψτε μου μερικές συμπυκνωμένες σκέψεις πάνω σ’αυτό το θέμα:
Η σύγχυση και η αναξιοπιστία που το ΠΑΣΟΚ καλιέργησε στην ελληνική κοινωνία, μεταξύ άλλων, καθιστούν αλυσιτελή την όποια «κεντρική» και αφ’υψηλού πολιτική, ανεξαρτήτως της ορθότητός της.
Συμμετοχή των πολιτών στην κοινωνική και πολιτική διαδικασία, είναι η απάντηση και η κεντρική ιδέα της προτάσεως, για το ποιοτικό άλμα προς τα εμπρός.
Η ουσιαστική συμμετοχή του πολίτη στη χάραξη της πολιτικής:
Αποβλέπει:
1.- Στην καθ’όλα ανθρώπινη και φυσιολογική ψυχολογία του ανθρώπου ότι η γνώμη του μετράει.
2.- Στην εκ των προτέρων αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής, άρα την εξασφάλιση της επιτυχίας της.
3.- Στην «απάληψη» των όποιων αμφισβητιών, είτε με τη θετική ένταξή τους στην προσπάθεια, είτε με την αυτοαπομόνωσή τους.
Εξασφαλίζει:
1.- Την αμμέριστη κοινωνική συμπαράσταση στην άσκηση της εξουσίας, αφού την καθιστά «συνυπεύθυνη» αυτής, ενώ αποκλείει τις όποιες επιβλαβείς κριτικές και πολεμικές.
2.- Τον εμπλουτισμό του κόμματος με στελέχη ποιότητος, αφού η ελκτική δύναμη της συμμετοχής είναι ακατανίκητη.
3.- Τη συλλογή τυχόν χρήσιμων ιδεών και προτάσεων από άτομα ευφυή, ικανά και έμπειρα, τα οποία άλλως δεν θα πλησίαζαν κάν το κόμμα.
Η συμμετοχή του πολίτη συνάδει απόλυτα με την φιλελεύθερη ιδεολογία, κατά την οποία ο άνθρωπος, το άτομο αποτελεί το επίκεντρο του ενδιαφέροντος, οπότε οι προτάσεις δεν προέρχονται από πάνω προς τα κάτω, ποσώ δε μάλλον δεν επιβάλλονται αποφάσεις εκ των άνω, αλλά διαμορφώνονται με την ελεύθερη και ανεπιρρέαστη αυτενέργεια του ατόμου.
Στη διαδικασία αυτή, η ηγεσία του κόμματος έχει τη μεγάλη ευθύνη αλλά και την ευκαιρία, διαπνεόμενη από οράματα και σχεδιασμούς μιας ποιοτικά αναβαθμισμένης κοινωνίας, να καθοδηγήσει, αλλά και να συλλέξει και να συνθέσει τις διάφορες απόψεις, και προ πάντων να τις εφαρμώσει, που είναι το δυσκολότερο στάδιο.
Με ικανοποίηση και αισιοδοξία ακούσαμε τον Πρόεδρο να εξαγγέλει τη συμμετοχή του πολίτη στην πολιτική διαδικασία και τον πολίτη στο κέντρο του ενδιαφέροντος της πολιτικής μας.
Η άμεση δημοκρατία, που γεννήθηκε σ’αυτή τη χώρα, σ’αυτήν εδώ την πόλη πριν δυόμισυ χιλιάδες χρόνια, είναι καιρός να αποτελέσει ξανά την κυρίαρχη προσέγγιση της πολιτικής και του πολίτη.
Αυτό αποτελεί πράγματι το μεγάλο ποιοτικό άλμα και την αλλαγή της σελίδας της μέχρι τώρα μίζερης και, επιτρέψτε μου, κοντόφθαλμης πολιτικής.
Υπολείπεται να καθοριστεί ο τρόπος εφαρμογής της πολιτικής αυτής. Υπάρχει πλήρες σκεπτικό και τεχνική ανάλυση εφαρμογής, που προσβλέπουμε να αναπτύξουμε σε άλλη ευκαιρία.
Η εμπειρία και η φρόνηση, ο ενορατικός νους και μια μορφή ηθικής αισθήσεως, λέγει ο Αριστοτέλης, είναι οι πιο κατάλληλοι τρόποι προσεγγίσεως των ηθικών και πολιτικών θεμάτων και όλα αυτά απαιτούν πολύ χρόνο και την ανάλογη πνευματική εγρήγορση εκ μέρους των πολιτών.
Θα κλείσω τη σύντομη αυτή παρέμβασή μου, με τη σκέψη του Πλάτωνα στον πολιτικό, ότι κεντρικά μόρια της αρετής είναι η ανδρεία και η σωφροσύνη. Η αρετή αυτή και η ικανότητα της συνύφανσης της ανδρείας και της σωφροσύνης, χαρακτηρίζει τον τέλειο άρχοντα, πάντα κατά τον μεγάλο μας φιλόσοφο τον Πλάτωνα.
Εφράζουμε την πεποίθηση ότι ο Κώστας Καραμανλής ταύτα αμφότερα έχει για να εκλεγεί και να κυβερνήσει επιτυχώς την Ελλάδα.
Σας ευχαριστώ.
No comments:
Post a Comment