ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΥΣ «ΦΙΛΟΥΣ» ΜΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΕΖΗΛΩΣΑΝ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ ΜΑΣ ΤΟΥ ‘40

ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΥΣ «ΦΙΛΟΥΣ» ΜΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ

ΕΖΗΛΩΣΑΝ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ ΜΑΣ ΤΟΥ ‘40

ώρα για ξεκαθάρισμα των σχέσεών μας, ώρα για καθοριστικές αποφάσεις  

                        Γράφει ο

            Νίκος Αναγνωστάτος                                    Κηφισιά, 25 Σεπτεμβρίου 2012

            Κάτι δε πάει καλά! Κάτι δεν πάει καλά με τους «φίλους» μας της Ευρωζώνης, μια και είναι υπεύθυνοι για την Τρόϊκα και τα έργα της. Η Ευρωζώνη θέλει πράγματι να παραμείνουμε στο Ευρώ ή απλά θέλουν να μας εξαθλιώσουν τελείως και μετά να μας πετάξουν σαν στημένη λεμονόκουπα, θυμίζοντάς μας την πείνα και τους θανάτους κατά την διάρκεια της κατοχής και την απανθρωπιά που επέδειξαν οι τότε κατακτητές μας;

            Οι «φίλοι» μας της Ευρωζώνης μας θεωρούν πράγματι εταίρους μιας έστω και υποτιθέμενης ένωσης κρατών, με κοινά συμφέροντα και προσδοκίες, όπως θα έπρεπε, ή εζήλωσαν τα έργα των κατακτητών μας και επαναλαμβάνουν τα κατορθώματά τους με σύγχρονο τρόπο και μέσα; Μερικές απορίες που μας οδηγούν σε τέτοιες μακάβριες σκέψεις, είναι:

-       Όλοι γνώριζαν από την αρχή ότι το πρόγραμμα που μας επέβαλαν δεν βγαίνει, έστω και αν η ελληνική κυβέρνηση δεν έκανε τα τραγικά ή ηθελημένα λάθη.

-       Είναι γνωστό και στους γνωρίζοντες στοιχειώδη οικονομικά, ότι εν μέσω ύφεσης, περικοπές μισθών, συντάξεων και επιβολή νέων φόρων, μόνο βαθύτερη ύφεση θα επιφέρει, χωρίς αύξηση εσόδων αλλά μείωση, από άμεση και έμμεση φορολογία, άρα η προσπάθεια είναι μάταιη.

-       Το να μας δανείζουν για να αποπληρώσουμε παλαιότερα δάνεια, ποιο είναι το όφελος, πέραν του ότι το νέο δάνειο είναι εγγυημένο;

-       Επειδή η αντικατάσταση του παλαιού χρέους με νέο εγγυημένο, εξυπηρετεί μόνο τους δανειστές μας, αξίζει να εξαθλιώνεται ένας ολόκληρος λαός και να απαξιώνεται διεθνώς η χώρα μας, τη συναινέσει των ευρωπαίων εταίρων μας;

Τότε γιατί επιμένουν σε κάτι το οποίο εκ των προτέρων γνωρίζουμε ότι είναι

αναποτελεσματικό; Θέλουν πράγματι να μας καταστρέψουν ή είναι τελείως άσχετοι; Ζητούν συνεχώς νέο αίμα ως άλλοι vampires. Οι προϊστάμενοι της Τρόϊκα είναι δυνατό να αγνοούν τα πιο πάνω και επιμένουν στα «υπεσχημένα»; Κάτι δεν πάει καλά! Τα υπεσχημένα που δόθηκαν με άλλες προϋποθέσεις και σκοπούς που αποδείχθηκαν αίολα, επομένως μη δεσμευτικά. Αν τα «υπεσχημένα»  χειροτερεύουν την κατάσταση και είναι τελείως αναποτελεσματικά, γιατί να επιμένουν;

            Μήπως ήρθε η ώρα νε θέσουμε ευθέως στο Eurogroup και να ξεκαθαρίσουμε αν οι προθέσεις τους είναι ειλικρινείς και τούτο πρέπει να το αποδείξουν εμπράκτως και αμέσως! Αν ειλικρινά θέλουν να μας βοηθήσουν ως φίλοι και εταίροι, για να γίνουν πιστευτοί θα πρέπει:

            1.- Να σταματήσουν να ζητούν περικοπές μισθών και συντάξεων, δίνοντάς μας χρόνο να αναπνεύσουμε λίγο και να επιμείνουν μόνο στον  μηδενισμό του πρωτογενούς ελλείμματος, με τον περιορισμό του κράτους και την άμεση περιστολή των σπαταλών, συμπεριλαμβανομένων των υψηλόμισθων, που δυστυχώς ακόμη υπάρχουν. Ο μισθός του Πρόεδρου του Αρείου Πάγου, να ισχύει ως ανώτατος για όλους τους τώρα υψηλόμισθους, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου της Δημοκρατίας (αλήθεια τι τον θέλει τον μισθό αφού όλα είναι πληρωμένα;), του Διοικητή της ΤτΕ, των Ανεξάρτητων Αρχών κλπ

            2.- Η επανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών να γίνει απ’ ευθείας από το EFSF ή άλλο, χωρίς να επιβαρύνει το δημόσιο χρέος.

            3.- Από παντού ακούγεται η ανάγκη για νέο κούρεμα (OSI) για να καταστεί διαχειρίσιμο το χρέος μας. Αυτό πρέπει να γίνει αμέσως για να χαλαρώσουν οι πιέσεις.

            4.- Να δεχθούν ένα χρεοστάσιο μέχρι να φανούν τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης, σε συνεργασία με την ΕΚΤ για ένα στοιχειώδες επιτόκιο.

            5.- Μπορούμε ειλικρινά να επικαλεστούμε την αντιμετώπιση που είχε η Γερμανία μετά τον Β’ ΠΠ από τη διεθνή κοινότητα, ακόμη και από τη ρημαγμένη και πάμπτωχη τότε Ελλάδα

            6.- Όποιο άλλο πρόσφορο μέτρο ή απόφαση κριθεί χρήσιμη στο να εδραιωθεί η πεποίθηση ότι παραμένουμε στο Ευρώ, τουλάχιστον όσο αυτό θα υπάρχει, για να εκλείψει η αμφιβολία  και οι επιφυλάξεις των επενδυτών, οπότε οι πιθανότητες για ανάκαμψη να αυξηθούν.

            Όλα τα πιο πάνω, και όχι μόνο, είναι αυτονόητα σε μια ολοκληρωμένη Ένωση, η οποία φαίνεται θα προχωρήσει. Επομένως το να παρθούν ορισμένα μέτρα και αποφάσεις βασισμένα στην ολοκλήρωση, είναι λογικά και εφικτά. Το μόνο εμπόδιο ενδέχεται να αποτελεί το ΔΝΤ, το οποίο είναι καθαρά στυγνός δανειστικός οργανισμός και δεν έχει σχέση με το πνεύμα της αλληλεγγύης και συναδέλφωσης της Ενωμένης Ευρώπης. Σε μια τέτοια περίπτωση ας απελευθερωθούμε  από το ΔΝΤ μέσω Eurogroup και ΕΚΤ.

            Στην περίπτωση κατά την οποία το Eurogroup δεν αντιλαμβάνεται τα πιο πάνω ή δεν θέλει να τα αντιληφθεί, τι όφελος έχουμε η Κυβέρνηση να δέχεται καθημερινά προσβολές, ακόμη και καρπαζιές, ο δε ελληνικός λαός να εξαθλιώνεται χωρίς σκοπό και ελπίδα; Όταν έχουμε τέτοιους φίλους τι τους θέλουμε τους εχθρούς, που λέει η λαϊκή σοφία;

            Ώρα για καθοριστικές αποφάσεις, ώρα να ξεκαθαρίσει το τοπίο! Ίσως είναι η ώρα και για ένα δημοψήφισμα για τον καθορισμό του μέλλοντος της πατρίδας μας, κατόπιν ειλικρινούς και αντικειμενικής ενημέρωσης, χωρίς κομματικές ή ιδεολογικές επιρροές και προκαταλήψεις.

            Νίκος Αναγνωστάτος                                                                                                                       e-mail: nanagnostatos@gmail.com  

ΕΛΕΥΘΕΡΗ  ΖΩΝΗ

Κάτι δεν πάει καλά με τους «φίλους» μας της ευρωζώνης

Γράφει ο
Νίκος Αναγνωστάτος

Κάτι δεν πάει καλά με τους «φίλους» μας της ευρωζώνης.

Κάτι δε πάει καλά! Κάτι δεν πάει καλά με τους «φίλους» μας της Ευρωζώνης, μια και είναι υπεύθυνοι για την Τρόικα και τα έργα της. Η Ευρωζώνη θέλει πράγματι να παραμείνουμε στο Ευρώ ή απλά θέλουν να μας εξαθλιώσουν τελείως και μετά να μας πετάξουν σαν στημένη λεμονόκουπα, θυμίζοντάς μας την πείνα και τους θανάτους κατά την διάρκεια της κατοχής και την απανθρωπιά που επέδειξαν οι τότε κατακτητές μας; 

Οι «φίλοι» μας της Ευρωζώνης μας θεωρούν πράγματι εταίρους μιας έστω και υποτιθέμενης ένωσης κρατών, με κοινά συμφέροντα και προσδοκίες, όπως θα έπρεπε, ή εζήλωσαν τα έργα των κατακτητών μας και επαναλαμβάνουν τα κατορθώματά τους με σύγχρονο τρόπο και μέσα; Μερικές απορίες που μας οδηγούν σε τέτοιες μακάβριες σκέψεις, είναι: