Σεβασμός και αξιοπιστία του Σχολείου

Γράφει ο
Νίκος Αναγνωστάτος
5.1.2009

Μ Η Ν Υ Μ Α   Φ Α Ξ

Προς: Toν Πρόεδρο της Κυβερνήσεως,

   κ.Κωνσταντίνο Καραμανλή, Φαξ: 210  3238129

              Κοιν/ση: Τον Υπουργό Ε.Π.Θ.

                 κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη, Φαξ: 210     2442887

Από: Νίκο Αναγνωστάτο

          τ. Πρόεδρο Α.Σ.Γ.Μ.Ε.

Θέμα: α) Σεβασμός και αξιοπιστία του Σχολείου    

             β) Κατάργηση των Πανελλαδικών/Γενικών Εξετάσεων  

Αγαπητέ κ. Πρωθυπουργέ,

Σας εύχομαι κατ’ αρχή χρόνια πολλά, με υγεία και ευτυχία για σας και την οικογένειά σας και εύχομαι και πιστεύω, με σύνεση και ψυχραιμία, αλλά και τον δυναμισμό που σας διακρίνει, να ξεπεράστε τη σκόπιμη και τεχνική κρίση, τουλάχιστο μέχρι τις 20 Ιανουαρίου, για να αποδείξετε για μια ακόμη φορά ότι είστε ο μόνος που μπορεί να ξεβαλτώσει τη ταλαίπωρη τούτη χώρα.

Εν όψει της προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την Παιδεία στη Βουλή που ζητήσατε, παίρνω πάλι το θάρρος να διατυπώσω περιληπτικά μερικές σκέψεις και συμπεράσματα για τηνΠαιδεία, απότοκο της μακρόχρονης απασχολήσεώς μου με τα θέματα Παιδείας, ως Πρόεδρος Γονέων.

α) Σεβασμός και αξιοπιστία του Σχολείου

Πέραν της όποιας μεταρρυθμίσεως κριθεί αναγκαία, λόγω της γενικότερης  ανάγκης προσαρμογής της εκπαίδευσης, στις ραγδαίες εξελίξεις της τεχνολογίας και της κοινωνίας, υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο μέχρι τώρα δεν έχει γίνει αντιληπτό από κανέναν υπουργό και καμία Κυβέρνηση, και είναι ακριβώς ο λόγος και η αιτία που οι μέχρι τώρα μεταρρυθμίσεις ουδόλως απέδωσαν και δεν βελτίωσαν  στο παραμικρό την Παιδεία!!!

Το πρόβλημα αυτό είναι η απαξίωση του σχολείου και του σχολικού χώρου, πρωτίστως και κυρίως από μερικούς δασκάλους και καθηγητές, οι οποίοι με οδηγό τις

ιδεοληψίες τους και βοηθό το «νέο πνεύμα» περί παιδείας από το 1981, κατόρθωσαν να παρασύρουν όλη την εκπαιδευτική κοινότητα στην αδιαφορία, την ανευθυνότητα και απομάκρυνσή τους από το πρωταρχικό και ουσιαστικό ρόλο του λειτουργού.  Έτσι το σχολείο δεν δύναται να επιτελέσει τον προορισμό του, χωρίς να επεκταθούμε περισσότερο. 

Πριν απ’ όλα λοιπόν χρειάζεται να αποκατασταθεί η Σχολική Ατμόσφαιρα, το τεράστιο έλλειμμα κύρους και σεβασμού του σχολείου και του προορισμού του. Θα πρέπει να επανέλθει η αγάπη και ο σεβασμός του μαθητή προς τους καθηγητές του, και οι καθηγητές να επιτελέσουν επιτέλους τον λειτουργικό τους ρόλο, επιδεικνύοντας ενδιαφέρον και στοργή προς τους μαθητές τους.

Είναι η πεποίθησή μου ότι, χωρίς να χρειαστεί να αναζητήσουμε τα αίτια, κάτι πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο αλλά βεβαιότατα οδυνηρό, μπορούμε να αποκαταστήσουμε κατά το δυνατό την κατάλληλη αυτή ατμόσφαιρα στον σχολικό χώρο και την ανάκτηση της πρέπουσας σχέσης μεταξύ καθηγητών και μαθητών, αλλά και των γονέων, με μια πρότασή μου, η οποία για να αναπτυχθεί χρειάζεται αρκετός χώρος και θα χάσει την ουσία της αν αναφερθεί εδώ περιληπτικά. Θα σημειώσω μόνο πως, με την πρότασή μου αυτή, πιστεύω ότι επιτυγχάνεται, πρωτίστως η βελτίωση των σχέσεων των καθηγητών με τους μαθητές τους και τους γονείς και η βελτίωση των αποδοχών των καθηγητών, χωρίς ουσιαστική επιβάρυνση του προϋπολογισμού!!!

Την πρότασή μου αυτή, προσπαθώ για μήνες τώρα, εις μάτην,  να αναπτύξω στο Υπουργό Παιδείας και παρόλο που ο ίδιος ο κ.Στυλιανίδης συμφώνησε κάποια στιγμή να συναντηθούμε, φαίνεται ότι άλλες δυνάμεις, που κυριαρχούν γύρω από τους Υπουργούς γενικότερα, εμποδίζουν την όποια επικοινωνία!        

β) Κατάργηση των Πανελλαδικών/Γενικών Εξετάσεων

Ανακεφαλαιώνω πρόταση που είχα κάνει στην Κυβέρνηση, ως Πρόεδρος της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Γονέων (ΑΣΓΜΕ), τον Αύγουστο του 1993.

Το αγκάθι που δημιουργεί πάντοτε τα προβλήματα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι ο τρόπος εισαγωγής των μαθητών στα ΑΕΙ/ΤΕΙ. Για να μπορέσει το Λύκειο να επιτελέσει το ρόλο του ως αυτόνομη βαθμίδα γενικής παιδείας και μόρφωσης , θα πρέπει να αποσυνδεθεί τελείως από τον τρόπο εισαγωγής των μαθητών στα ΑΕΙ και ΤΕΙ.

          Η αιτία που εμποδίζει την επιτυχία του όποιου εκπαιδευτικού συστήματος και την αναβάθμιση του χώρου της Παιδείας, είναι το γεγονός ότι όλοι ψάχνουν για κάποιο «αδιάβλητο» τρόπο εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Δεν τους απασχολεί ο τρόπος να είναι αξιοκρατικός, παιδαγωγικός, κοινωνικός ακόμη, αλλά αδιάβλητος. Ομολογούν δηλαδή και δυστυχώς το ανεχόμαστε αν δεν το παραδεχόμαστε όλοι, ότι όλοι οι «αρμόδιοι» περί την παιδεία είναι διαβλητοί. Έστω και αν κάτι τέτοιο έχει μεγάλη δόση αλήθειας, θάπρεπε να διαγνώσουμε τις αιτίες του προβλήματος και να βρούμε μεθόδους θεραπείας του, από να το παρακάμπτουμε με «αδιάβλητες» εξετάσεις και στην κυριολεξία να στρουθοκαμηλίζουμε.

             Κατά γενική ομολογία, οι Γενικές Εξετάσεις, με τον τρόπο που γίνονται στην Ελλάδα, αποτελούν μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Μια πρωτοτυπία μεσαιωνικού χαρακτήρα, ντροπής και αισχύνης.

             -   Έχει μετατρέψει το Λύκειο, από εκπαιδευτική βαθμίδα, σε διαδικασία προετοιμασίας για τις Γενικές Εξετάσεις.

             -   Επιβεβαιώνει την έλλειψη αξιοπιστίας και κύρους των καθηγητών, των βαθμολογητών και της ΚΕΔΕ, αφού προϋπόθεση τίθεται, "όλοι" οι υποψήφιοι να εξετάζονται "συγχρόνως" στο "ίδιο" θέμα.

             -   Ισοπεδωτική διαδικασία από εκπαιδευτικής πλευράς, αφού προάγει την αποστήθιση και την παντελή έλλειψη κρίσης.

             -   Οδύνη και πολλές φορές τραγικές διαδικασίες για τους γονείς και τα παιδιά.

             -   Συνεπάγεται υπέρογκα έξοδα για την προετοιμασία των μαθητών, που κατ' ανάγκη τα έξοδα αυτά μεταφέρονται από τους μισθωτούς σε οικονομικά αιτήματα τουλάχιστον.

             -   Δημιουργεί αγχώδη ατμόσφαιρα στο σπίτι και στην οικογένεια, κατά την προετοιμασία, που κορυφώνεται στις μέρες των εξετάσεων, όχι πάντα χωρίς παραπέρα συνέπειες, αφού ΟΛΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ μέσα σε τρεις ώρες.

             -   Άρα οι Γενικές Εξετάσεις, είναι αναχρονιστικές, αντιπαιδαγωγικές, άδικες, εξοντωτικές, απάνθρωπες και πολυέξοδες.

             Είναι απαράδεκτο !!  Φθάνει πια !!

             Δεν μπορούμε να προσβλέπουμε στην Ενωμένη Ευρώπη με τέτοια Παιδεία και τέτοιες εξετάσεις.

            

Θα πρέπει να καταργηθούν οι Πανελλαδικές/Γενικές Εξετάσεις, κάθε μορφής και κάθε διαδικασίας.

             Η εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ να γίνεται με βάση την βαθμολογία αποφοιτήσεως από το Ακαδημαϊκό Έτος, που θα παρεμβληθεί μετά το Λύκειο.

          Μόνο μερικές συμπληρωματικές αίθουσες διδασκαλίας ίσως χρειασθούν.

          Όλες οι λεπτομέρειες που είναι αναγκαίες, θα βρεθούν από τους ειδικούς

          -   Τα λεγόμενα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών, δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης.

          -   Δεν θα ξοδεύονται τεράστια συναλλαγματικά ποσά, από τους ξενιτεμένους φοιτητές, για Πανεπιστήμια της Αλλοδαπής.

          -   Δεν θα χάνουμε τα μεγάλα μυαλά των φοιτητών που τους κρατούν στα ξένα.

          -   Θα καταργηθεί εκ των πραγμάτων η παραπαιδεία.

         

          Μια άλλη παράμετρος η οποία ενδέχεται να κριθεί χρήσιμο να εξεταστεί, είναι η διαίρεση των Πανεπιστημιακών ετών σε δύο. Δηλαδή τα πρώτα δύο χρόνια να είναι γενικής μόρφωσης, έστω και σε συγκεκριμένο αντικείμενο, χωρίς επαγγελματικό δικαίωμα, έτσι ώστε να μη στερούμε το δικαίωμα στη μόρφωση σε όποιον το επιθυμεί. Τα υπόλοιπα δύο ή περισσότερα έτη σπουδών να είναι για επαγγελματική κατάρτιση /μόρφωση και εξειδίκευση, όπου η όποια αυστηρότητα θα καθορίζει και των αριθμό των πτυχιούχων σε κάθε ειδικότητα, αν κάτι τέτοιο κριθεί αναγκαίο.

          Με την προσδοκία ότι έβαλα ένα μικρό λιθαράκι για την Παιδεία,

          Διατελώ

          Με άπειρη εκτίμηση   και αγάπη