Η κατάρρευση που οδηγούμαστε είναι χειρότερη από την χρεοκοπία

Η κατάρρευση που οδηγούμαστε είναι χειρότερη από την χρεοκοπία

Γράφει ο

Νίκος Αναγνωστάτος

5.6.2011

Δεν χρειάζεται να ξέρει κανείς πολλά οικονομικά, παρά λίγο μυαλό και πολλή σκέψη για να διαπιστώσει ότι οδηγούμαστε νομοτελειακά στην κατάρρευση και τον εθνικό εξευτελισμό. Κατάρρευση και εξαθλίωση τόσο οικονομικά όσο και ηθικά αλλά και εθνικά. Υπάρχει αλήθεια έστω και ένας που να πιστεύει ότι με τα εξουθενωτικά μέτρα και το ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας, το αντίτιμο της οποίας φθάνει για την πληρωμή τόκων μόνο πέντε μηνών, θα βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση; Μόνο όσοι αποβλέπουν στην εξαθλίωση της Ελλάδας και των Ελλήνων θα πίστευαν κάτι τέτοιο. 

Δεν βλέπουν οι αρμόδιοι άραγε ότι ο κυριότερος λόγος που η Τρόϊκα μας συντηρεί με οξυγόνο στην εντατική είναι για να αντικαταστήσουν τα συνήθη μη εγγυημένα ελληνικά ομόλογα με ενυπόθηκα ώστε να αποφευχθεί το κούρεμα; Δεν βλέπουν άραγε ότι τη συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας που επιζητούν (λες και η ΝΔ εμπόδισε ποτέ την Κυβέρνηση), είναι για να νομιμοποιήσουν εκ των υστέρων την ανυπόστατη δανειακή σύμβαση και το Μνημόνιο και το νέο τώρα, που σύμφωνα με τα οποία, μεταξύ άλλων, έχουμε απεμπολήσει την ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας επί των εθνικών περιουσιακών μας στοιχείων; Το λεγόμενο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, όχι μόνο δεν θα βελτιώσει κανένα δείκτη, αλλά θα χειροτερεύσει την ύφεση και την οικονομία των πολιτών και θα εκτοξεύσει το χρέος..

Τι πρέπει να κάνουμε; Πρώτον, αφού τακτοποιηθεί ορθολογικά ο περιορισμός του δημοσίου, σε υπηρεσίες, σε αριθμό υπαλλήλων και μισθούς, να αρνηθούμε άλλο δάνειο μια και ο προορισμός του είναι για να πληρωθούν λήγοντα ομόλογα και όχι για μισθούς και συντάξεις, όπως παραπλανητικά λέγεται. Δεύτερο, να απαιτήσουμε από την Ε.Ε. και την ΕΚΤ, να αντιμετωπίσει τη αποπληρωμή των ληγόντων ομολόγων μας, είτε συλλογικά από τη Ε.Ε., είτε από τη ΕΚΤ, είτε τουλάχιστο με ευρωομόλογα, χρεώνοντάς μας με χαμηλό επιτόκιο, για να τα αποπληρώσουμε μόλις καταστεί δυνατό, αν πράγματι δεν θέλουν να βγούμε από την Ευρωζώνη,  στα πλαίσια των υποχρεώσεών τους με αλληλεγγύη όπως επιβάλει ο σκοπός ύπαρξης της Ε.Ε. Άλλως δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την αποχώρησή μας από την Ευρωζώνη.

Οι όποιες συνέπειες από την εγκατάλειψη του Ευρώ, θα είναι κατά πολύ ηπιότερες από το να παραμείνουμε και να εξευτελιστούμε τελείως, όταν θα τραβήξουν το σωληνάκι του οξυγόνου, γιατί είναι θέμα χρόνου να το τραβήξουν όταν θα κρίνουν ότι καλύφθηκαν οι επιδιώξεις τους.

Δεν πρέπει να φοβόμαστε τη λέξη «χρεοκοπία». Χρεοκοπία απλά σημαίνει στάση πληρωμών των δανείων μας για όσο χρόνο δεν έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα, χωρίς καμιά αναδιάρθρωση σε αυτό το στάδιο. Έτσι κι έτσι στο εσωτερικό έχουμε ήδη πάψει να πληρώνουμε σχεδόν παντελώς. Οι μόνοι που χαρακτηρίζουν «καταστροφή» την έξοδό μας από το Ευρώ, είναι οι κάτοχοι ομολόγων και οι ασφαλιστές των CDS και οι εν αγνοία τελούντες. Είναι λοιπόν λογικό να καταστραφούμε ως χώρα και ως πολίτες για να προστατεύσουμε τις Τράπεζες και τους ασφαλιστές; Ασφαλώς ΟΧΙ! Ένα δυνατό ΟΧΙ με εθνικά αλλά και ανθρωπιστικά χαρακτηριστικά.

Αν η Κυβέρνηση δεν αντέχει να κηρύξει στάση πληρωμών, ας εξέλθει δια των εκλογών. Άλλη εθνική λύση δεν υπάρχει. Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΤΕΙ! Θα είναι καταστροφικό! Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε μόνοι μας και θα τα βρούμε σωστά, όπως έχουμε αναλύσει σε προηγούμενα σημειώματά μας.