Η ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΉ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΣΤΟ ΜΕGA

Γράφει ο

Νίκος Αναγνωστάτος 

1.3.2004

Η ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΉ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΣΤΟ ΜΕGA

            Παρακολουθώντας κανείς την τόσο ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ.Κ.Καραμανλή στο MEGA, θα έβγαζε πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα.

            Το πρώτο συμπέρασμα είναι η συγκρότηση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας και η βαθιά γνώση του σε όλα τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.

            Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι έχει πλήρως προετοιμαστεί για τη διακυβέρνηση της χώρας μας και έχει ήδη ιεραρχήσει τις προτεραιότητες.

            Το τρίτο συμπέρασμα είναι ότι για να γίνουν κατανοητά τα πιο πάνω, συνετέλεσε η μεγάλη ψυχραιμία και νηφαλιότητα του κ. Καραμανλή, σε συνδυασμό με την ευφυΐα και μόρφωσή του, στην αντιδεοντολογική (για να το πεί κανείς ευγενικά ) συμπεριφορά των δύο, διακεκριμένων κατά τα άλλα, δημοσιογράφων.

            Ένα ακόμη λοιπόν συμπέρασμα είναι ότι οι δύο δημοσιογράφοι συμπεριφέρονταν ωσάν να ήθελαν να μην καταλάβει κανείς τι ήθελε να πει ο κ. Καραμανλής.

            Το ύφος τους ήταν εριστικό, αντί να ήταν διερευνητικό, και ο τρόπος των ερωτήσεων ήταν μάλλον εχθρικός και πολλές φορές εμπαθείς, αντί σκληρός και επίμονος, που ίσως θέλησαν να παρουσιάσουν.     

            Οι ερωτήσεις τους συνήθως ήταν συμπερασματικές, μη επιτρέποντας κατά κάποιον τρόπο άλλη απάντηση από το δικό τους συμπέρασμα, που ήδη το είχαν εκφράσει.

            ΄Εμοιαζαν ωσάν να ενοχλούνταν όταν η απάντηση ήταν αποστομωτική.

            ΄Όλα αυτά γίνονταν τελείως ολοφάνερα, όταν τον διέκοπταν στη μέση μιας απαντήσεως, ωσάν να επιδίωκαν να τον μπερδέψουν ή να μη καταλάβουν οι τηλεθεατές την απάντηση.

            Το όλο σκηνικό έδινε την εντύπωση ότι η συζήτηση γινόταν για τους ίδιους και όχι για τους τηλεθεατές. Ενώ μπορεί να υποθέσει κανείς ότι βρισκόταν σε διατεταγμένη υπηρεσία να  αποδείξουν ότι ο  Καραμανλής δεν θάπρεπε να κερδίσει τις εντυπώσεις και την ικανοποίηση των τηλεθεατών.

            ΄Όμως δεν το κατόρθωσαν και ο Καραμανλής βγήκε κερδισμένος και δικαιωμένος για τις σκέψεις του και την πολιτική του. Που όμως θα είχε ξεπεράσει κάθε έννοια θριάμβου, αν οι δημοσιογράφοι είχαν σταθεί στο ύψος τους και τη δημοσιογραφική δεοντολογία.

            Αυτό που απομένει είναι να αποδείξει στην πράξη το κυβερνητικό του πρόγραμμα μετά τις 9 Απριλίου, χωρίς την ανάγκη δημοσιογράφων. Και ασφαλώς θα το αποδείξει.