Sunday, May 18, 2014

ΕΚΤΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ ΟΛΟΙ ΣΤΟ DEBATE



ΕΚΤΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ ΟΛΟΙ ΣΤΟ DEBATE
Οι υποψήφιοι πρόεδροι για την commission στον κόσμο τους

            Γράφει ο                                                         Κηφισιά, 18 Μαΐου 2014
            Νίκος Αναγνωστάτος
            Πολλά εκατομμύρια ευρωπαίων τουλάχιστο, πρέπει να παρακολούθησαν το debate,  την κοινή συνέντευξη των υποψηφίων για την προεδρία της Επιτροπής (commission) της Ε.Ε.. Πρέπει να παραδεχθούμε κατ’ αρχήν ότι υπήρξε μία ευπρεπής και ήρεμη συζήτηση, χωρίς κοκορομαχίες, επικαλύψεις και οξύτητες. Ένα καλό παράδειγμα για εμάς. Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι κανείς δεν μίλησε για την Ευρώπη και το μέλλον της, για το οποίο πιστεύω όλη η Ευρώπη ανησυχεί και ενδιαφέρεται. Η αναφορά για τη λιτότητα ή την ανεργία γενικώς ως διαπίστωση, χωρίς προτάσεις για επίλυση, δεν διαφοροποιεί τη γενικότερη αδιαφορία όλων για το πώς σκέπτονται την εξέλιξη της Ευρώπης και ιδιαίτερα για να το ρυθμό ολοκλήρωσης της Ένωσης, που είναι και ο κεντρικός ρόλος των ηγετών και ο καθοριστικός σκοπός και προορισμός ενός εκάστου αυτών.
            Πρέπει και οφείλουν όλοι να σκέπτονται και να προβληματίζονται τον τρόπο και τον ρυθμό της ολοκλήρωσης, με πρώτο στόχο την οικονομική ενοποίηση, για να διορθωθεί το τεράστιο λάθος να δημιουργηθεί κοινό νόμισμα χωρίς κοινή οικονομική πολιτική, κάτι που είναι και ένα από τα αίτια της  κρίσης στον Νότο. Βάλαμε δηλαδή το κάρο μπροστά από το άλογο και τώρα υφιστάμεθα τις συνέπειες. Είναι το πρώτο λοιπόν και καθοριστικό βήμα που οφείλει να πάρει η ηγεσία της Ε.Ε., αφού πάψει να σκέφτεται την περεταίρω διεύρυνσή της, κάτι που δυσχεραίνει την εμβάθυνση, με την υπόνοια ότι σκοπίμως απομακρύνουμε την ολοκλήρωση για να μην την πετύχουμε ποτέ, περιοριζόμενοι οι «δυνατοί» στην εκμετάλλευση των αγορών των «νέων» κρατών μελών, κοντόφθαλμα όμως.  
            Με μια κοινή οικονομική πολιτική, θα εξαλειφτεί γρήγορα ο διαχωρισμός Βορείων και Νοτίων, δηλαδή σε πλούσιους και φτωχούς, αφού ο οικονομικός σχεδιασμός θα είναι και πρέπει να αποσκοπεί στην ισόρροπη ανάπτυξη όλων των κρατών μελών, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι τα φτωχά κράτη θα ζουν σε βάρος των πλουσίων, αλλά απλά ο σχεδιασμός θα δίνει κίνητρα και αντικίνητρα για την ανάπτυξη και των Νοτίων. Η Τραπεζική ένωση είναι ένα πρώτο θετικό βήμα αλλά δεν αρκεί. Για να δημιουργηθούν συνθήκες ανάπτυξης στις αδύναμες οικονομικά χώρες, πρέπει να απαλλαγούν από το βάρος του χρέους και να απελευθερωθούν από το άγχος αποπληρωμής του. Εδώ υπεισέρχεται ο ρόλος της ΕΚΤ, για μια ρηξικέλευθη απόφαση, η οποία μπορεί να αναλάβει τα χρέη όλων των κρατών μελών και αφού καθιερωθεί μια κοινή δημοσιονομική πολιτική, με κεντρικό έλεγχο και εποπτεία, έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να παρασυρθεί σε νέα χρέη και οικονομικές παρεκτροπές, να καθοριστεί, μετά από προσεκτική μελέτη, ο τρόπος και ο ρυθμός αποπληρωμής των χρεών αυτών από την ΕΚΤ πάντοτε, με την καθιέρωση μιας εισφοράς των κρατών μελών, όπως λίγο πολύ γίνεται με τις αναπτυξιακές συνεισφορές της Ε.Ε., ΕΣΠΑ κττ. Έτσι όλα τα κράτη μέλη θα αισθάνονται πράγματι ισότιμα και κανείς πολίτης κράτους μέλους δεν θα μπορεί να παραπονεθεί ότι πληρώνει χρέη άλλων.
            Όσο για τον ευρωσκεπτικισμό που αυξάνεται ανησυχητικά και απασχόλησε εύλογα τους συνομιλητές, θα εξαλειφθεί σχεδόν αυτομάτως αν ακολουθηθεί η πιο πάνω διαδικασία, αφού θα εκλείψει η λιτότητα, θα μειωθεί δραστικά η ανεργία, η δημοκρατία θα λειτουργεί επιτυχώς  και οι πολίτες θα είναι ικανοποιημένοι, αισθανόμενοι πλέον ως ευρωπαίοι πολίτες. Όσο για την ανεξιθρησκία και ιδιαίτερα τον μουσουλμανισμό, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και προβληματισμός, αφού γνωρίζουμε ότι υπάρχει σχέδιο μουσουλμανοποίησης της Ευρώπης, εκμεταλλευόμενοι την πολιτισμική μας θεώρηση και την ανεκτικότητά μας. Θα είναι χρήσιμο να μην ξεχνάμε ότι ο Δανός που σατίρισε τον μουσουλμανισμό καταδικάστηκε σε θάνατο από τους φανατικούς ηγέτες τους, καθώς επίσης το γεγονός ότι μια γυναίκα που έγινε χριστιανή νυμφευόμενη χριστιανό, καταδικάστηκε σε θάνατο επισήμως.   
            Όσο για τις αναφορές στην Ουκρανία, την λάθος αυτή πολιτική που ακολουθεί η Ε.Ε. και τις αυτονομιστικές κινήσεις στη Σκωτία και στην Καταλονία ή και άλλων περιοχών, επιτάσσει την επίσπευση της εφαρμογής της κοινής εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και ασφάλειας, επιταχύνοντας έτσι την ολοκλήρωση της ενοποίησης, οπότε όλα αυτά θα εκλείψουν σχεδόν αυτομάτως, διότι όλοι οι πολίτες θα αισθάνονται ασφαλείς και ικανοποιημένοι και δεν θα έχουν λόγους αποσχιστικούς, αλλά αντιθέτως, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, θα αισθάνονται όλο και περισσότερο ως ευρωπαίοι πολίτες, χωρίς να χάνουν την εθνική τους ταυτότητα, την ιστορία τους και τον πολιτισμό τους και πάντοτε εφαρμόζοντας την αρχή της επικουρικότητας και της αναλογικότητας.   
            Τίποτε από όλα αυτά τα αναγκαία και χρήσιμα,  για μια Ενωμένη Ευρώπη, όπως την οραματίστηκε ο Jean Monnet, την ονειρεύτηκε και προκήρυξε ο Robert Schuman, δεν ανέφεραν οι συνομιλητές στο debate. Ούτε ο δικός μας Αλέξης Τσίπρας, παρόλη  την άνετη σκηνική του παρουσία και την ευφράδεια του λόγου του, δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τον μανδύα του κομματικού του ρόλου και λόγου και να βγεί από το καβούκι του ελληνικού αντιπολιτευτικού του μένους και την δημιουργία εντυπώσεων και μόνο.
            Σε κάθε περίπτωση, οι ηγέτες των κρατών μελών, ιδιαίτερα αυτοί του  πονεμένου Νότου και όλοι αυτοί από τους οποίους εξαρτάται η εκλογή του Προέδρου της Επιτροπής της Ε.Ε., να επισημάνουν στους υποψηφίους όλα τα πιο πάνω που συντελούν για μια ισότιμη και ευημερούσα Ε.Ε. και να τους δεσμεύσει να ακολουθήσουν μια τέτοια ενοποιητική τακτική στην πολιτική τους. 
Νίκος Αναγνωστάτος                                                                                                                        e-mail: nanagnostatos@gmail.com
Thiakos.blogspot.com
Ιστολόγιο Με Νέα, Συζήτηση Και Προβληματισμό... Στείλετε Τις Αναρτήσεις Σας Στο: Logiastarata@Gmail.Com

Στον κόσμο τους οι υποψήφιοι πρόεδροι της Κομισιόν
Γράφει ο
Νίκος Αναγνωστάτος
Πολλά εκατομμύρια ευρωπαίων τουλάχιστο, πρέπει να παρακολούθησαν το debate,  την κοινή συνέντευξη των υποψηφίων για την προεδρία της Επιτροπής (commission) της Ε.Ε.. Πρέπει να παραδεχθούμε κατ’ αρχήν ότι υπήρξε μία ευπρεπής και ήρεμη συζήτηση, χωρίς κοκορομαχίες, επικαλύψεις και οξύτητες. Ένα καλό παράδειγμα για εμάς. Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι κανείς δεν μίλησε για την Ευρώπη και το μέλλον της, για το οποίο πιστεύω όλη η Ευρώπη ανησυχεί και ενδιαφέρεται. Η αναφορά για τη λιτότητα ή την ανεργία γενικώς ως διαπίστωση, χωρίς προτάσεις για επίλυση, δεν διαφοροποιεί τη γενικότερη αδιαφορία όλων για το πώς σκέπτονται την εξέλιξη της Ευρώπης και ιδιαίτερα για να το ρυθμό ολοκλήρωσης της Ένωσης, που είναι και ο κεντρικός ρόλος των ηγετών και ο καθοριστικός σκοπός και προορισμός ενός εκάστου αυτών.


No comments:

Post a Comment