Sunday, March 10, 2024

Απορίες και ερωτήματα Για το ορατό Σύμπαν

 

Το Σύμπαν διαστέλλεται ή απλά οι Γαλαξίες κινούνται; 

Απορίες και ερωτήματα

Για το ορατό Σύμπαν

Υπήρξε Big Bang, ή είναι μόνο μια ευφάνταστη υπόθεση;

09 Μαρτίου 2024

 

Γράφει ο

Νίκος Αναγνωστάτος

Από γενέσεως του ανθρώπου, του hommos sapiens επί το ακριβέστερο,  πάνω σε τούτο το μικρό κομμάτι του σύμπαντος που το λέμε Γη, μας απασχόλησε και μας προβλημάτισε ο Ουράνιος χώρος που μας περιβάλει με τα άστρα που περιέχει, με δέος και θέωση των φαινομένων, δίνοντας διάφορες ερμηνείες και εξηγήσεις, αναλόγως με το στάδιο και τον βαθμό της εξέλιξής του.

Παρόλη την αλματώδη πρόοδο της αστροφυσικής επιστήμης, υπάρχουν απορίες και αναπάντητα ερωτήματα, για τα μέχρις ώρας συμπεράσματα, που αφορούν το αχανές και μυστηριώδες τούτο σύμπαν, τις οποίες, θα προσπαθήσω να διατυπώσω απλοϊκά στο σημείωμα τούτο.  

          Η επιστήμη της αστροφυσικής, έχει κάνει μεγάλα άλματα στην διερεύνηση του διαστήματος, όμως μέχρι το 1929 οι επιστήμονες πίστευαν ότι το σύμπαν περιορίζεται στο Γαλαξία μας και τα διάφορα νεφελώματα που παρατηρούσαν, θεωρούνταν παρακολουθήματά του. Ο μέγας Αϊνστάιν, που ταρακούνησε τα νερά και ζάλισε όλους τους επιφανείς τότε επιστήμονες, η αστροφυσική πήρε μια σημαντική πρόοδο. Όταν όμως τα μεγάλα πνεύματα των αστροφυσικών, προσπαθούν να ερευνήσουν το «κενό» και να δώσουν εξηγήσεις, όσο και αν η φαντασία τους, ενισχυμένη με την επιστημοσύνη τους και αν μεγαλουργεί, είναι φυσικό να μην είναι σωστές όλες οι απόψεις τους. Έτσι δημιουργούνται μεγάλα ερωτήματα, τόσο στους ειδικούς όσο και στους απλούς ανθρώπους που τους παρακολουθούν.    

          Ένα πρώτο μεγάλο ερώτημα είναι, τι εννοούμε όταν λέμε «σύμπαν»; Εννοούμε όλον τον αχανή χώρο του ουρανού, ή μόνο όσον καλύπτουν τα αστέρια και τα λοιπά ουράνια σώματα; Μια τέτοια θεώρηση, θα αιτιολογούσε όσους ισχυρίζονται ότι υπάρχουν πολλά σύμπαντα.

          Ένα δεύτερο ερώτημα συναφές με το προηγούμενο, είναι τι εννοούμε όταν λέμε ότι το σύμπαν διαστέλλεται;  Για ποιο σύμπαν αναφερόμαστε; Διότι αν εννοούμε όλον τον αχανή ουράνιο χώρο, ακούγεται παράταιρο, διότι αμέσως μετά ανακύπτει το ερώτημα, μέχρι που θα φθάσει αυτή η διαστολή; Έχει πέρας αυτός ο χώρος; Μήπως αντί να λέγαμε διαστολή του σύμπαντος, θα είμαστε πλησιέστερα σε μια πραγματικότητα αν λέγαμε, ότι απλά οι Γαλαξίες και όλα τα ουράνια σώματα, λόγω των βαρυτικών και άλλων αλληλοεπιδράσεων, κινούνται στον αχανή χώρο με ιλιγγιώδεις ταχύτητες προς όλες τις κατευθύνσεις; Διότι έχει πλέον αποδειχθεί ότι οι ταχύτητες ων ουρανίων σωμάτων διαφέρουν μεταξύ τους.

          Γνωρίζουμε ότι η ορατή ύλη στο διάστημα, αποτελεί μόνο το 5% του χώρου. Αλλά ποιου χώρου; Γνωρίζουμε τα όρια αυτού του χώρου για να εκτιμήσουμε το ποσοστό κάλυψης του; Ας είναι. Ένα ποσοστό 23% αποτελείται από ψυχρή σκοτεινή ύλη, χωρίς όμως να γνωρίζουμε τι σημαίνει σκοτεινή ύλη και ποια είναι ακριβώς η επίδρασή της. Πιθανολογούμε εμμέσως από ορισμένα φαινόμενα. Το υπόλοιπο 72% αποτελείται από σκοτεινή ενέργεια. Άλλη μια σύσταση του ορατού σύμπαντος που αγνοούμε την σημασία της και την επίδρασή της. 

          Με τα τόσο ελάχιστα γνωστά στοιχεία του ορατού σύμπαντος και χωρίς καν να γνωρίζουμε ποιο και πόσο είναι το μη ορατό, ξαφνικά υποθέσαμε ότι όλη αυτή η ύλη του διαστήματος, ήταν συμπυκνωμένη στο μέγεθος ενός πορτοκαλιού, το οποίο ξαφνικά εξερράγη και σε ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου, δημιουργήθηκε το ορατό σύμπαν (;), το οποίο έκτοτε διευρύνεται και δη με επιταχυνόμενη ταχύτητα! Ας μην αναφέρουμε ότι μέχρι πρόσφατα η επιστήμη πίστευε ότι η διεύρυνση θα σταματούσε και τα ουράνια σώματα θα αντέστρεφαν την πορεία τους από εκεί που ξεκίνησαν, στο μέγεθος του πορτοκαλιού!

          Ακούγονται λογικά όλα αυτά; Με κάποιο σεβασμό στους επιστήμονες, οι οποίοι, σε κάθε περίπτωση μελετούν πολύ, προβληματίζονται περισσότερο και καταλήγουν σε κάποιο συμπέρασμα, μήπως η υπόθεση της Μεγάλης Έκρηξης, του Bing Bang, που ευρέως λέγεται, είναι μια ευφάνταστη υπόθεση, για να μην την χαρακτηρίσουμε, θρασεία ή ακόμη διακόρευση του Διαστήματος;

          Μήπως το θέμα δεν είναι τόσο περίπλοκο και απλά το διάστημα, όπως λέμε το Σύμπαν, ήταν αυτό που είναι σήμερα, έτσι ήταν πάντοτε, χωρίς να γνωρίζουμε αν είχε αρχή και πως ήταν πριν; Δεδομένου ότι το διάστημα ή το σύμπαν, υπήρχε και πριν υπάρξει καν η Γη μας, είναι όχι μόνο αδύνατο, αλλά και άγονο μέχρι αχρείαστο να γνωρίζουμε την αρχή του σύμπαντος;          

          Μήπως είναι προτιμότερο και πλέον χρήσιμο για την ανθρωπότητα, οι επιστήμονες να επικεντρώσουν την έρευνά τους, πέραν της επιστημονικής πλευράς per se, πως τούτο το μικρό κομμάτι του διαστήματος, η Γη μας, θα διατηρηθεί καλύτερα και πως θα αποφευχθούν οι καταστροφικές επιπτώσεις, τόσο οι ανθρώπινες, όσο και οι Διαστημικές;

          Αυτά ήταν μερικές από τις απορίες και τα ερωτήματα ενός απλού προβληματισμένου πολίτη και θα ήμουν ευγνώμων αν κάποιος αστροφυσικός ή άλλος επιστήμονας θα μου έδινε κάποιες απαντήσεις.

          e-mail: nanagnostatos@gmail.com

          Thiakos.blogspot.com

Friday, March 1, 2024

Ανοίκεια εκμετάλλευση της τραγωδίας των Τεμπών

 Οι «τύποι» της παραπληροφόρησης ας μη ξύνουν τις πληγές των οικείων

Ανοίκεια εκμετάλλευση της τραγωδίας των Τεμπών

Μια ψύχραιμη αντικειμενική πληροφόρηση έχουν ανάγκη οι οικείοι

29 Φεβρουαρίου 2024

Γράφει ο

Νίκος Αναγνωστάτος

Η ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών, έχει πληγώσει όλη την ελληνική κοινωνία και όλοι αισθανόμαστε αγανακτισμένοι και η θλίψης μας είναι πολύ μεγάλη. Και μόνο να σκεφτεί κανείς ότι αν βρισκόταν στη θέση ενός συγγενή θύματος, αρκεί για να αισθανθεί κανείς τι σημαίνει να χάνει κανείς το παιδί του σε αυτό το δυστύχημα και δη χωρίς καμιά εμφανή αιτία. Στα καλά καθούμενα που λέει και ο λαός μας. Πόνος, θλίψη, δάκρυα, ανάμεικτα με θυμό και αγανάκτηση, είναι η φυσική αντίδραση των συγγενών των θυμάτων, αλλά και όλου του ελληνικού λαού. Είμαστε όλοι συμμέτοχοι στην θλίψη των συγγενών των θυμάτων. Είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι απαλύνουμε τον πόνο τους.

Η χειρότερη εκδήλωση αυτής της τραγωδίας, είναι η εκμετάλλευση ορισμένων «τύπων» κάθε λογής, από πολικής πλευράς, μέχρι απάνθρωπης και πεζοδρομιακής σκοπιάς. Οι «τύποι» αυτοί εκφράζουν ιδιοτελή συναισθήματα, παίζοντας με την μεγάλη θλίψη των συγγενών των θυμάτων, ότι δήθεν τους συμπαραστέκονται στο πόνο τους και έτι δυσμενέστερο,  ότι ζητούν την δικαίωσή τους με την τιμωρία των ενόχων.

Με απόλυτο σεβασμό στους θλιμμένους οικείους των θυμάτων, με έναν κατά το δυνατόν, απλό ειλικρινή και αντικειμενικό, όπως εγώ τον θεωρώ, τρόπο, αισθάνομαι υποχρεωμένος, για την όσο το δυνατόν αποκατάσταση της πραγματικότητας, για να μη πω της αλήθειας, άλλης μιας λέξης σε απόλυτη εκμετάλλευσης στη σημερινή νοσούσης κοινωνίας.  

Πολλοί συγχέουν την περιβόητη πλέον σύμβαση 717 του έτους 2016, περί αυτοματισμού του ελέγχου ασφάλειας της διακίνησης των σιδηροδρόμων, με την τραγωδία των Τεμπών, άλλοι σκόπιμα, οι ελεεινοί κοινωνικοί αλήτες και άλλοι είτε από άγνοια είτε παρασυρμένοι από τους προηγούμενους. 

Μία απλή όσο και καταλυτική, ας την πούμε, απόδειξη περί του αναγκαίου διαχωρισμού, είναι το γεγονός ότι χωρίς την ολοκλήρωση αυτής της σύμβασης, θα έπρεπε να έχουμε καθημερινά δυστυχήματα! Είναι επομένως αυτονόητο ότι η τραγωδία αυτή των Τεμπών, δεν είναι απόρροια της μη ολοκλήρωσης της σημαντικής αυτής συμφωνίας. Θα ισχυριστεί κάποιος ότι αν είχε ολοκληρωθεί η συμφωνία αυτή, ενδέχεται να είχε αποφευχθεί η σύγκρουση αυτή των τρένων. Σύμφωνοι, ενδέχεται, αλλά δεν είναι η συμφωνία που συνετέλεσε στο τραγικό αυτό συμβάν.    

Όσον αφορά την συμφωνία αυτή 717/2016, έχει επιληφθεί η Ε.Ε. που τη χρηματοδοτούσε, να διαπιστώσει ποιος και γιατί την καθυστέρησε και ασφαλώς θα αποδοθούν οι όποιες ευθύνες και οι συνέπειές της.

Όσον αφορά το δυστύχημα, έχει επιληφθεί η ελληνική δικαιοσύνη στην οποία έχουμε όλοι υποχρέωση να εμπιστευόμαστε, για να της δίνουμε συμπληρωματική δύναμη να είναι αντικειμενική, για την προστασία του απλού και αδύνατου πολίτη, ως την μόνη δυνατότητα να βρει το δίκιο του.

Το ανθρώπινο λάθος, δυστυχώς δεν είναι δυνατόν ποτέ να αποφευχθεί ακόμη και όποιο τέλειο σύστημα αυτοματισμού και ασφάλειας. Έχει κανείς αμφιβολία ότι αν ο μοιραίος Σταθμάρχης της Λάρισας, δεν έστελνε κατά λάθος το επιβατικό τραίνο προς Θεσσαλονίκη από την γραμμή καθόδου του εμπορικού τραίνου, το δυστύχημα δεν θα συνέβαινε; Έχει κανείς αμφιβολία ότι αν ο Επιθεωρητής ήλεγχε τις βάρδιες του σταθμού Λαρίσης και να διαπιστώσει ότι ο δεύτερος Σταθμάρχης είχε αναχωρήσει πριν της ώρας του και ταρακουνούσε τον μοιραίο Σταθμάρχη, το δυστύχημα δεν θα συνέβαινε;  

Ας μην λοιπόν ψάχνουμε για ενόχους μακριά από τον Σταθμό της Λάρισας!!  

Συμπληρωματική ενημέρωση. Σύμφωνα με το νόμο, αποκλειστικά υπεύθυνος για την ασφάλεια των Σιδηροδρόμων, είναι Η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων, Ρ.Α.Σ., η οποία και για τον λόγο τούτο έχει χαρακτηριστεί με νόμο Ανεξάρτητη.  Η απόδειξη ότι η Κυβέρνηση δεχόταν την ανεξαρτησία της Ρ.Α.Σ., είναι το γεγονός ότι είχε συσταθεί από την προηγούμενη Κυβέρνηση το έτος 2017 και η νέα Κυβέρνηση δεν την άλλαξε! Ο εκάστοτε αρμόδιος Υπουργός δεν έχει καμιά ευθύνη για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχει αρμοδιότητα παρέμβασης στη διακίνηση των Σιδηροδρόμων.

Νικόλαος Αναγνωστάτος

e-mail: nanagnostatos@gmail.com

Thiakos.blogspot.com


Wednesday, February 14, 2024

Αήθης και πολιτικά απαράδεκτη η απόδοση ευθύνης στον Κώστα Καραμανλή

 Αήθης και πολιτικά απαράδεκτη η απόδοση ευθύνης στον υπουργό Κώστα Καραμανλή για το θλιβερό δυστύχημα στα Τέμπη, από «μικρούς» πολιτικούς για φθηνούς μικροπολιτικούς λόγους όταν γνωρίζουν την αλήθεια. Σημείο πολιτικού και κοινωνικού ξεπεσμού. Ντροπή σε αυτούς, κρίμα για μας


Monday, January 22, 2024

Γάμος Ομοφύλων, Βόμβα στην Κοινωνία

 

Η ελληνική κοινωνία σείεται συθέμελα, η οικογένεια βομβαρδίζεται

Γάμος Ομοφύλων, Βόμβα στην Κοινωνία

«Ο Από Μηχανής Θεός», ως Ultimo Refugio και η θύελλα εξαφανίζεται

Διόνυσος,   21 Ιανουαρίου 2024

Γράφει ο

Νίκος Αναγνωστάτος

Η συζήτηση για τον γάμο ομοφύλων, πήρε διαστάσεις ανησυχητικές, με κίνδυνο διαταραχής της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνικής ειρήνης. Για το λόγο τούτο είμαι υποχρεωμένος να επανέλθω, επιχειρηματολογώντας για να αποφευχθεί μια τέτοια νομοθεσία, η οποία, πέραν των κοινωνικών επιπτώσεων, υπάρχει κίνδυνος ενός πολιτικού διχασμού, με χαμένη την Κυβέρνηση.  

Ξεκίνησε όταν η κυβέρνηση για την διασφάλιση, δήθεν κατ΄ εμέ, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καλόπιστα θέλω να πιστεύω και κατέληξε σε μια αναπάντεχη, αλλά εμφανώς υποβόσκουσα κοινωνική αναταραχή, με απρόβλεπτες κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες.

          Την στιγμή αυτή, ασχολούνται με το ευαίσθητο αυτό θέμα, εν πρώτοις η Ιερά Σύνοδος, ως η κατεξοχήν αρμόδια, ως πλήττοντας τους ιερούς κανόνες της Χριστιανικής Ορθόδοξης Θρησκείας, η οποία έχει βαθιές τις ρίζες της στην ελληνική κοινωνία, αλλά και σημαντικές προσωπικότητες, όπως καθηγητές πανεπιστημίου, συνταγματολόγους και όχι μόνο, εκφράζοντας έντονα την αντίθεσή τους, στηρίζοντας την αντίθεσή τους, με θρησκευτικά, συνταγματικά, αλλά και κοινωνικά επιχειρήματα, τα οποία δεν καταρρίπτονται εύκολα και επηρεάζουν καθοριστικά τους πολίτες.

          Η μεγάλη μου απορία, είναι ποιος ο λόγος μιας τέτοιας βιασύνης, για κάτι που και ορθό και δίκαιο αν ήταν, δεν επικρέμαται λόγος βιασύνης, ενώ αντιθέτως, επικρέμαται δαμόκλειος σπάθη πάνω τόσο της κοινωνικής συνοχής, όσο και όλων των πολιτικών που θα ψηφίσουν έναν τέτοιο νόμο. 

          Τα επιχειρήματα της Ιεράς Συνόδου και των επιφανών προσωπικοτήτων, είναι δημοσιευμένα, με όλα τα τεκμήρια αντίθεσής τους, άρα γνωστά στην κυβέρνηση, και ως εκ τούτου παρέλκει να προσθέσω και εγώ περισσότερα. 

          Επειδή όμως, η κυβέρνηση επιμένει να ισχυρίζεται ότι το θέμα είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία αν θίγονται και δεν απολαμβάνονται από όλους, τουτέστιν και από τα ομόφυλα ζευγάρια, υπερβαίνουν κάθε θρησκευτική ή και κοινωνική αντίθεση, θα ήταν δίκαιο και κοινωνικά ορθό, έστω καθ’ υπερβολή.

          Επομένως, είναι τόσο χρήσιμο όσο και αναγκαίο να διευκρινιστεί και να τεκμηριωθεί, αν πράγματι θίγονται ή όχι τα ανθρώπινα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών, αν δεν μπορούν να έρθουν σε γάμου κοινωνία.

          Θα επιχειρήσω  να αποδείξω, ότι η μη δυνατότητά τους να έρθουν σε γάμου κοινωνία, δεν θίγεται κανένα ανθρώπινο δικαίωμά τους, με το ακόλουθο σκεπτικό:       

          Κάθε δικαίωμα, είναι επακόλουθο μιας υποχρέωσης. Ο πολίτης έχει υποχρεώσεις πρώτα, οι οποίες ακολουθούνται από δικαιώματα. Με άλλα λόγια, ο πολίτης δεν έχει μόνο δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις, τις οποίες αν δεν ακολουθείς, για οιονδήποτε λόγο, στερείσαι του δικαιώματος που απορρέει από την συγκεκριμένη υποχρέωση.

          Ο σκοπός και η υποχρέωση του γάμου, είναι, εκτός του να αποτελέσει το κύτταρο συνοχής και συνεννόησης της κοινωνίας, κυρίως η αναπαραγωγή, να γεννιούνται παιδία δηλαδή. Την στιγμή λοιπόν που τα ομόφυλα ζευγάρια, αρνούνται, με δική τους επιλογή, να εκτελέσουν την υποχρέωση αναπαραγωγής, να γεννήσουν οι ίδιοι παιδιά, απεμπολούν οι ίδιοι για στον εαυτόν τους το δικαίωμα του γάμου.

          Επομένως, «τα ανθρώπινα δικαιώματα» που επικαλείται, καλόπιστα θεωρώ, η κυβέρνηση, δεν υφίστανται και επομένως έχει υποχρέωση να μην αγνοήσει την αντίδραση της κοινωνίας να μην φέρει ένα τέτοιο νομοσχέδιο στη Βουλή.  

          Αλήθεια, τα δικαιώματα των παιδιών σε ομοφυλόφιλες οικογένειες, τα ρώτησε κανείς αν θέλουν να έχουν δύο γονείς του ίδιου φύλου; Αν στο σχολείο τα πειράζουν μέχρι να τα τραμπουκίζουν, διερωτήθηκε κανείς; Μόνο οι ομοφυλόφιλοι ΄έχουν δικαιώματα; Σαν δεν ντρεπόμαστε!

          Αν παρόλα αυτά, η κυβέρνηση επιμένει να ψηφιστεί ένα τέτοιο νομοσχέδιο, τότε ο λόγος δεν είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά ένα κοινωνικό θέμα, με συνέπεια να είναι λογική η πρόταση του Αρχιεπισκόπου για δημοψήφισμα.

          Τότε, ως ultimo refugio «ο από μηχανής Θεός» που εφεύραν οι αρχαίοι μας πρόγονοι στις Τραγωδίες, ας εφαρμοστεί εδώ, με την συμπλήρωση του νόμου περί «Συμφώνου Συμβίωσης», με μια τροπολογία που να περιέχει όλα όσα η κυβέρνηση νομίζει ότι στερούνται οι «συμβιούντες»,  και η ηρεμία στην κοινωνία επανέρχεται, η δυναμική και επιτυχίες της κυβέρνησης συνεχίζονται ακέραιες, ως να μην έχει συμβεί τίποτε. Είθε:

          Νικόλαος Αναγνωστάτος

          e-mail: nanagnostatos@gmail.com

          Thiakos.blogspot.com

Πρόταση αποσυμφόρησης της έντασης του Γάμου Ομόφυλων

 

Ως το «αυγό» του Κολόμβου και όλα τα προβλήματα εξαφανίστηκαν

Πρόταση αποσυμφόρησης της

έντασης του Γάμου Ομόφυλων

Έτσι αποφεύγεται η περεταίρω γκρίνια και οι διχαστικές συνέπειες

Διόνυσος,   16 Ιανουαρίου 2024

Γράφει ο

Νίκος Αναγνωστάτος

Μια και μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα, θα


ασκήσω λοιπόν το δικό μου δικαίωμα, έχοντας άποψη σε κοινωνικά θέματα, να προτείνω στον πανάξιο πρωθυπουργό, αξιότιμο κύριο Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος ακομπλεξάριστος και απαλλαγμένος από στενά εγωιστικά σύνδρομα και ακούει με ενδιαφέρον και αναλύει κάθε πρόταση που του γίνεται:  (α) Να ζητήσει να σταματήσει κάθε συζήτηση για τον Γάμο των Ομοφύλων, (β) Να διακηρύξει ότι αναβάλλεται για εύθετο χρόνο το θέμα και (γ) Να μελετήσει την πιο κάτω πρόταση, η οποία (1) Θα καλύψει ικανοποιητικά όλα τα λεπτά και ουσιαστικά δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ που επιζητεί το επίμαχο νομοσχέδιο, (2) Θα αποσυμπιεστεί όλη η ένταση που δημιούργησε αυτό, (3) Θα αποφευχθεί ο κίνδυνος διχασμού της κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου, (4) Θα ικανοποιηθούν ενδιαφερόμενοι και μη, οι υπερασπιστές και οι κατακρίνοντες το θέμα, και (5) Θα επιδοκιμαστεί, θα επαινεθεί και ασφαλώς, θα θαυμαστεί ο Πρωθυπουργός για την ετοιμότητά του, την διορατικότητά του, την ευελιξία του, αλλά προ πάντων για τον ανθρωπισμό του και την κοινωνική ευαισθησία του. 

          Με δεδομένο λοιπόν ότι οι κοινωνίες, στην διαχρονική τους διαδρομή, πέτυχαν να έχουμε μια, κατά το δυνατόν, ήρεμη, ανθρώπινη με ενσυναίσθηση και συνοχή κοινωνία, κάτι που συνετέλεσε εν πολλοίς, το «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», που ευελπιστώ να αφορά την πλειοψηφία τουλάχιστον των πολιτών και όλοι θα θέλαμε να μη διαταραχθεί και να βελτιωθεί όσο μπορέσουμε με νουνεχείς και προοδευτικές σκέψεις και αποφάσεις, ας αναφερθούμε στο λέγον αυτό θέμα..

          Η οικογένεια, ως το κύτταρο της κοινωνίας, είναι κάτι που οφείλουμε να το διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού, έχει συγκροτηθεί με τον Γάμο και σκοπό την αναπαραγωγή του είδους μας, κάνοντας παιδιά για την συνέχειά μας. Την οικογένεια την συγκροτούν, ο πατέρας, η μητέρα και τα παιδιά. Αν λοιπόν επέμβουμε στην οικογενειακή αυτή συγκρότηση και αντικαταστήσουμε τους φυσιολογικούς γονείς με δύο άλλα πρόσωπα, τα οποία, με δική τους επιλογή, δεν αναπαράγουν το είδος μας, είναι κατά τεκμήριο, αδύνατο να συνεχίσει η οικογένεια να επιτελεί τον συνδετικό ιστό και πρόοδο της κοινωνίας. Άρα είναι αντίθετο με τον προορισμό της φύσης, είναι παρά-φύση, με αποτέλεσμα να αποτελεί κοινωνικό λάθος, για να μη το χαρακτηρίσουμε κοινωνικό έγκλημα.         

          Το ερώτημα που αναφύεται, είναι ότι και αυτοί είναι άνθρωποι και δικαιούνται να απολαμβάνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σωστό εκ πρώτης όψεως, αλλά το ακολουθούμενο ερώτημα είναι, τα άτομα αυτά, έχουν δικαίωμα σε κάτι που δεν επιθυμούν να το ασκήσουν; Κάθε δικαίωμα συνδέεται άρρηκτα με μία υποχρέωση που αναφύεται από ένα δικαίωμα. Η Υποχρέωση αυτή είναι η ανάγκη, τόσο της φύσης, όσο και της κοινωνίας, αναπαραγωγής, να κάνουν παιδιά, κάτι όμως που με δική τους επιλογή, το αρνούνται. Είναι μεν από τη φύση τους ικανοί να το ασκήσουν, αλλά το αρνούνται οι ίδιοι. Επομένως αφού αρνείσαι να ασκήσεις την υποχρέωση που σου έδωσε η φύση, δικαιούσαι να επιζητείς ένα δικαίωμα που απορρέει από αυτή σου την υποχρέωση; Άρα αυτοδικαίως λοιπόν οι ομόφυλοι στερούνται του δικαιώματος στο Γάμο, με δική τους επιλογή.

          Ως άνθρωποι όμως που ζουν σε μια δίκαιη και ευνομούμενη κοινωνία, ο τότε παντοδύναμος Ανδρέας Παπανδρέου, ξεπέρασε παλικαρίσια τα κοινωνικά ταμπού, και θέσπισε το «Σύμφωνο Συμβίωσης», και στη συνέχεια τον λεγόμενο πολιτικό γάμο το οποίο, με κάποια μεγαλοσύνη, υποκαθιστά τον γάμο. Η λέξη «Γάμος» είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την εκκλησία και την θρησκεία, χωρίς απαραιτήτως το ζευγάρι να είναι θρήσκοι ή όχι, αλλά η όλη διαδικασία της γαμήλιας τελετής, αν την μελετήσει κανείς, θα διαπιστώσει ότι, πέραν του γεγονότος ότι του έχει εντυπωθεί η όλη αρκετά χρονοβόρα διαδικασία, ως ένα σημαντικό γεγονός της ζωής του, συντελεί στη σύσφιξη των δεσμών του ανδρόγυνου και την δυσκολία διάρρηξής τους.

          Ο κύριος Πρωθυπουργός, αν έχω καταλάβει σωστά, επιθυμεί ανθρώπινα, να καλύψει του ομόφυλους σε μια σύζευξή τους, με όλα τα δικαιώματα που έχουν αυτοί του εκκλησιαστικού γάμου και σωστά. Για να επιτευχθεί όμως τούτο, δεν χρειάζεται να ψηφιστεί ένας νόμος που να επιτρέπει το Γάμο! Ας συγκεντρωθούν όλα εκείνα τα δικαιώματα που παρέχει σε ένα ζευγάρι ο εκκλησιαστικός γάμος και ας τα προσθέσει στο νόμο του Συμφώνου Συμβίωσης, και θα ψηφιστεί ίσως από όλη τη Βουλή και έληξε το πρόβλημα, χωρίς κόντρες και οξύτητες και προ πάντων χωρίς τον κίνδυνο διχασμού της κοινωνίας και ιδίως του πολιτικού κόσμου. Είναι πλέον ή βέβαιο ότι οι πολίτες και οι πολιτικοί, θα ενθουσιαστούν και θα συγχαρούν τον Πρωθυπουργό για αυτήν του την πρωτοβουλία, την οποία είμαι βέβαιος ότι την έχει κατά νου, ως εναλλακτική λύση, ως plan «B», που λένε οι πολιτικοί. Εγώ απλά την υπενθυμίζω ως σύμφωνος με αυτή.   

          Τόσο απλά, τόσο εύκολα και γρήγορα αν έτσι αποφασιστεί! ό.έ.δ. (όπερ έδει δείξαι). που λέγαμε στο σχολείο όταν λύναμε ένα πρόβλημα. Ούτε γάτος ούτε ζημιά, που λέγαμε στο χωριό μας.  

            Νικόλαος Αναγνωστάτος

            e-mail: nanagnostatos@gmail.com

            Thiakos.blogspot.com

Thursday, January 11, 2024

ΛΟΑΤΚΙ μην προκαλείτε την κοινωνία

 

Η συζήτηση για τον γάμο, αναστατώνει την κοινωνία και την πολιτική,

χωρίς ουσιαστικό λόγο   

Λ Ο Α Τ Κ Ι,

μην προκαλείτε την κοινωνία

Η όποια έλλειψη δικαιωμάτων, μπορεί να συμπληρωθεί

στο Σύμφωνο Συμβίωσης

Διόνυσος,   11 Ιανουαρίου 2024

Γράφει ο

Νίκος Αναγνωστάτος

Είναι πάντα δύσκολο να πηγαίνει κανείς κόντρα στο ρέμα, έστω και αν είσαι σίγουρος ότι η ροή του ρέματος οδηγεί σε λάθος αποτέλεσμα. Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι δεν οφείλουμε να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε μια κοινωνική, ακόμη και πολιτική, αναστάτωση που προκαλεί η συζήτηση για τον γάμο των ομοφύλων και τούτο χωρίς ουσιαστικό λόγο όπως θα αναπτύξω. Ο κάθε αρμόδιος για να αποφασίσει, έχει πάντοτε την ανάγκη μιας δεύτερης σκέψης, την οποία θα επιχειρήσω σε τούτο το σημείωμα.  

            Θεωρείται δεδομένο ότι η φύση επιτάσσει κανόνες στην εξέλιξή της και είναι αμείλικτη στην όποια αντίδραση. «Η φύση δεν δαμάζεται παρά μόνο αν υποταχθείς σ’ αυτήν», έχει πει ο Άγγλος συγγραφέας H.G.Wells. Όμως, παρόλο που αρκετές προσωπικότητες, όπως ο δικός μας, ο μέγιστος Αριστοτέλης, έχει πει, «Η φύσις, μηδέν μήτε ατελές ποιεί μήτε μάτην», εν τούτοις ποιεί, και ποιεί από στρεβλώσεις μέχρι και τέρατα. Μειοψηφία βέβαια, αλλά «παρά την φύσιν», δηλαδή διάφορο από ό,τι η φύσις το θεωρεί «κανονικό», δηλαδή να επιτελεί τον προορισμό της. Εννοώ τους ΛΟΑΤΚΙ, στην προκειμένη περίπτωση και το δικαίωμα γάμου που διεκδικούν και έχουν προβληματίσει και διχάσει την κοινωνία και την πολιτική.

            Πριν λοιπόν βρεθούμε σε βαθιά νερά, όπου στη σημερινή κοινωνία, κυριαρχούν κάθε μορφής και είδους απόψεις και επιρροές, ή επί το ακριβέστερο, πολλοί αυτοχρισθέντες ως «ειδικοί», «προοδευτικοί» ή «αυθεντίες» της κοινωνίας, επικρίνοντας τους «συντηρητικούς»  ή ακόμη και «σκοταδιστές», όπως λένε όσους απλά έχουν διαφορετική από η δική τους άποψη, και τούτο αυθαίρετα αν όχι αλαζονικά, από κάποια θέση ισχύος και επιρροής που κατέχουν, όπως δημοσιογράφοι για παράδειγμα, με αναπόδεικτα όμως επιχειρήματα, όπως: «ίσα ή ανθρώπινα δικαιώματα» κ.τ.τ., οφείλουμε να προσδιορίσουμε και να διευκρινίσουμε ορισμένες έννοιες, τις οποίες οι «αυθεντίες» αυτοί επικαλούνται και καταλήγουν σε στρεβλά συμπεράσματα, επηρεάζοντας τουλάχιστον τους αδιάφορους, τους αφελείς πολίτες και όχι μόνο.

            Τα δικαιώματα λοιπόν που επικαλούνται οι νέες αυθεντίες, για να τελειώνουμε με τέτοιες φανφάρες, είναι όσα κάθε ένας δύναται να ασκήσει. Όπως επί παραδείγματι, ένας χωλός δε δικαιούται να διεκδικήσει θέση σε έναν αγώνα δρόμου, ή ένας κωφάλαλος να λάβει μέρος σε έναν διαγωνισμό τραγουδιού, και τόσες άλλες περιπτώσεις όπου τα δικαιώματα έχουν εκείνοι που μπορούν να τα ασκήσουν. Ένας ΛΟΑΤΚΙ λοιπόν δεν μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα του γάμου, αφού ο ίδιος έχει αποκλείσει τον εαυτό του από την διαδικασία αναπαραγωγής.       

            Ο προορισμός και ο κύριος σκοπός της φύσης, είναι η πρώτη έννοια που χρήζει διευκρίνισης αν όχι απλά υπενθύμισης. Χωρίς δυνατότητας αντίρρησης από καμιά «σύγχρονη» αυθεντία. Ο στόχος λοιπόν της φύσης είναι η διαιώνιση του είδους με την αναπαραγωγή, τόσο του ανθρώπινου είδους, όσο και των ζωικού και φυτικού βασιλείων. 

            Αβίαστα και αναντίρρητα, προκύπτει ότι, οι ταλαίπωροι λεγόμενοι ΛΟΑΤΚΙ, έχουν αποκλείσει τους εαυτούς τους από την αναπαραγωγή και επομένως είναι αδύνατο να συμπεριληφθούν στο είδος διαιώνισης του ανθρώπινου είδους. Τα δικαιώματά τους επομένως, είναι μειωμένα όσον αφορά την διαδικασία αναπαραγωγής. Με δεδομένο ότι ο κυριότερος θεσμός διαιώνισης του είδους, είναι ο γάμος και η δημιουργία οικογένειας, δεν τον δικαιούνται! Η επιθυμία τους να αποκτήσουν παιδιά, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πρώτον, αποτελεί ομολογία του μειονεκτήματός τους και δεύτερον, η ανατροφή ενός παιδιού από στερημένους από τη φύση να είναι δικό τους, δημιουργεί τεράστια και ανεξέλεγκτα ψυχολογικά προβλήματα στο παιδί αυτό μεγαλώνοντας. Δεν είναι υπερβολή να το χαρακτηρίσουμε έγκλημα στην ψυχούλα αυτού του αθώου παιδιού.

            Γάμος, είναι ο μοναδικός θεσμός δημιουργίας οικογένειας, ως ο εξελιγμένος και αδιατάρακτος θεσμός αναπαραγωγής και διαιώνιση του είδους από αιώνων που εφαρμόζεται, κατ’ εντολή της φύσης και της παράδοσης φυσικά. Η έννοια, η σημασία και η αξία που έχει ο γάμος, δεν αφήνει περιθώρια για άλλης μορφής γάμου. Ο «πολιτικός» λεγόμενος γάμος δεν είναι και δεν πρέπει να τον αποκαλούμε «γάμο». Ο λεγόμενος «πολιτικός» γάμος, είναι απλά μια νομιμοποίηση της Παπανδρεϊκής «παληκαριάς» της τότε παντοδυναμίας του, να θεσπίσει έναν θεσμό για τους ΛΟΑΤΚΙ, που λέγεται «σύμφωνο συμβίωσης», κάτι που καλύπτει όλα τα κοινωνικά κλπ δικαιώματα των συμβαλλομένων. Αν κάτι λείπει, ας συμπληρωθεί στον υπάρχοντα νόμο περί «Συμφώνου Συμβίωσης» και όχι να θεσπίσουμε κάτι που δεν δικαιούνται οι ΛΟΑΤΚΙ, αφού αδυνατούν να ασκήσουν τον σκοπό και προορισμό του γάμου.

            Ταλαίπωροι ΛΟΑΤΚΙ, κάτι που εν πολλοίς δεν το επιλέξατε οι ίδιοι, ας ξεπεράσουμε το όνειδος που κάποτε δεχόσαστε, σας αναγνωρίζουμε ως μέλη της κοινωνίας με όλα τα δικαιώματα που από τη φύση τους μπορούν να ασκήσετε, αλλά δεν σας επιτρέπουμε να κομπορρημονείτε, προβάλλοντας τη στρέβλωση της φύσης σας ως προσόν, με τις γελοίες παρελάσεις, και να προκαλείτε την κοινωνία με κάθε είδους άκομψη παρουσία και άσχετη διεκδίκηση.      

            Κυρίες και Κύριοι της ΛΟΑΤΚΙ, προσγειωθείτε χωρίς να προκαλείται άλλο την κοινωνία με τρελές αντικοινωνικές πράξεις και απαιτήσεις!

            Νικόλαος Αναγνωστάτος

            e-mail: nanagnostatos@gmail.com

            Thiakos.blogspot.com

Sunday, December 10, 2023

Οι λόγοι κατακερματισμού της αριστεράς

 

Κυνηγώντας ματαίως τον φανταστικό δρόμο της τέλειας κοινωνίας

Οι λόγοι κατακερματισμού

της αριστεράς χωρίς τέλος

Μέχρι την απομυθοποίηση της ματαιότητας των λανθασμένων ονείρων της

Διόνυσος,  5η Δεκεμβρίου 2023

Γράφει ο

Νίκος Αναγνωστάτος

 Με αφορμή τη δημιουργία ενός ακόμη κόμματος της αριστεράς, «ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ονόματι, αποτελεί το τρίτο αριστερό κόμμα της σημερινής Βουλής, διαφόρων αποχρώσεων, αναλόγως του πιστεύω του το καθένα, για τον τρόπο που νομίζει ότι έχει το μυστικό για να επιτύχει το όνειρό του, το οποίο μετά βεβαιότητας, θα καταλήξει «θερινής νυκτός». Διάφορα αριστερά κόμματα εναλλάσσονται στη Βουλή, με μόνο σταθερό το ΚΚΕ. Δεδομένου ότι όλα τα αριστερά κόμματα, έχουν το «ΚΕΦΆΛΑΙΟ» ΤΟΥ Μάρξ, ως Ευαγγέλιο και οδηγό τους, δεν μας έχουν εξηγήσει, πως το ερμηνεύει και πως θα το εφαρμόσει κάθε κόμμα,. Ιδιαίτερα όταν η ταπεινότητά μου, έχει τεκμηριώσει, με το προ διετίας εκδοθέν βιβλίο μου «Η απομυθοποίηση του κομμουνισμού και κάθε μορφής αριστερών δοξασιών», ότι οι δοξασίες του «Κεφαλαίου», είναι τελείως λανθασμένες.

            Για να σχολιάσουμε λίγο την άρτι αναφυείσα παραφυάδα της αριστερής ιδεοληψίας, στην καλύτερη περίπτωση, να διακηρύσσουν όσα πραγματοποίησαν ως κυβέρνηση χαλιναγωγούμενη από την «Τρόϊκα» που κρατούσε στιβαρά τα γκέμια. Τα «αριστερά» της πιστεύω, τα εφάρμοσε το πρώτο 6μηνο, ως κυβέρνηση, του 2015, κατά το οποίο από τρίχα γλυτώσαμε να πέσουμε στον γκρεμό, όπως κατ’ επανάληψη έχω αναλύσει με κατά καιρούς άρθρα μου. Διότι τα 37 δις απόθεμα, ήταν εντολή της Τρόϊκα να διαφυλαχθούν από τα δανεικά, για πληρωμή των δόσεων του δανείου του 3του και αχρείαστου Μνημονίου. Το ευήκοο «βγήκαμε από τα Μνημόνια», πέραν του γεγονότος ότι, δεν βγήκαμε το 2018, αλλά έληξε ημερομηνιακά το Μνημόνιο, με τα σκληρά μέτρα να συνεχίζονται, υπό αυστηρή επιτήρηση μέχρι τον Αύγουστο του 2000, αλλά και αν είχαμε βγει τότε, θα ήταν επίτευγμα της Τρόϊκα, που κρατούσε πάντα σφικτά τα γκέμια.    

            Επιγραμματικά λόγω χώρου, θα αναφερθώ στα … αριστερά κατορθώματα του νέου προέδρου της «Νέας Αριστεράς», Αλέξη Χαρίτση, ως υπουργός ανάπτυξης το 2018, που τον υπέστην προσωπικά, όταν είχα δημιουργήσει και λειτουργούσε μία βιομηχανία 3 εκατ. ευρώ, ανακύκλωσης παλαιών ελαστικών, η «ΕΛΒΙΑΝ ΑΒΕΕ», την οποία μας έκλεισε παρανόμως, χωρίς να μας χορηγήσει ούτε την προβλεπόμενη επιδότηση και μεθοδεύοντας ποινικά αδικήματα, όταν η μήνυση που του έχω ασκήσει για παράβαση καθήκοντος, καθεύδει στη Βουλή και χρειάζονται 30 βουλευτές για να την κινητοποιήσουν.            

            Επομένως ένα τεράστιο ερωτηματικό πλανάται στον ορίζοντα. Η κοινωνία έχει πράγματι ανάγκη ενός «αριστερού» κόμματος, για να μπορέσει να επιτύχει την ευημερία της; Τι δεδομένα έχουμε; Έχουμε κάποιο πρότυπο στην υφήλιο όπου κάποιο αριστερό κόμμα, οποιασδήποτε απόχρωσης, να έχει επιτύχει αυτό που οι «αριστεροί» διακηρύττουν; Από την μέχρι τώρα γνώση και εμπειρία μας, πουθενά και ποτέ δεν έχει επιτύχει τίποτε από όσα ευαγγελίζονται! Το πλέον αυθεντικό, το ΚΚΕ το οποίο συνεργάστηκε στενά, αν δεν υπάκουε τυφλά, και συμπορευόταν με την τέως Σοβιετική Ένωση, η οποία κατέρρευσε ως χάρτινος πύργος, δεν αποκόμισε κανένα συμπέρασμα; Η γραφειοκρατία λέει έφταιξε, χωρίς να μας εξηγήσει τον τρόπο που θα την εξαλείψει!

            Ένα δεύτερο ερώτημα εγείρεται χωρίς απάντηση μέχρις ώρας, είναι ο λόγος της κατακερμάτισης αυτής της περιβόητης αριστεράς, να αναφύονται κάθε λίγο νέα αριστερά κόμματα και να κλείνουν άλλα. Δεν έχουν βρει τον βηματισμό τους ή προσκρούουν στα βράχια της κοινωνικής πραγματικότητας, η οποία στεντορεία την φωνή τους βροντοφωνεί, σε κάθε εκλογική διαδικασία, ότι δεν μας λείπουν οι αριστερές σας ιδεοληψίες, αλλά σώφρονες, δίκαιοι και ικανοί κυβερνήτες.

            Ο λόγος των πολλών διάσπαρτων αριστερών κομμάτων είναι ότι το όποιο νέο κόμμα πιστεύει ότι διαγνώνει το λάθος του άλλου κόμματος που απέτυχε και νομίζει ότι γνωρίζει την διόρθωσή και επιτυχία του. Έτσι καταλήγει «η εσχάτη πλάνη να είναι χείρων της πρώτης».   

            Κύριοι της αριστεράς, η ιστορία πλέον, έχει αποδείξει ότι δεν υπάρχει σωστή και εφαρμόσιμη αριστερή ιδεολογία, παρά ένα κατάλοιπο ιδεολόγημα της Γαλλικής Επανάστασης, το οποίο ως αναμμένο κάρβουνο έσβησε και το έκανε στάχτη ο Μέγας Ναπολέων ως ο νέος Αυτοκράτορας, που αντικατέστησε τους Βασιλιάδες.                 

            Νικόλαος Αναγνωστάτος

            e-mail: nanagnostatos@gmail.com

            Thiakos.blogspot.com

Tuesday, November 28, 2023

Ο απαράδεκτος αλαζών πρωθυπουργός της Αγγλίας


 # Η Κλεπταποδόχος Αγγλία των Μαρμάρων του Παρθενώνα, ξέχασε ότι προ πολλού δεν είναι πλέον Μεγάλη Βρετανία να αποφασίζει και να διατάσσει, προσβάλλοντας τον Έλληνα πρωθυπουργό ως άλλος Μαχαραγιάς. Καλείται η Ε.Ε. να καταδικάσει τον αλαζόνα ανθέλληνα Ινδό Πρωθυπουργό της Αγγλίας.

Saturday, November 18, 2023

Προσχηματική Εξεταστική Επιτροπή

 Ενώ είναι απολύτως ξεκάθαροι οι υπαίτιοι του δυστυχήματος Τεμπών   

Προσχηματική

Εξεταστική Επιτροπή

Απόδειξη κομματικής ανευθυνότητας με τους εκτραχηλισμούς τους

Διόνυσος,  15 Νοεμβρίου 2023

Γράφει ο

Νίκος Αναγνωστάτος

Με αφορμή τη σημερινή συζήτηση στη Βουλή, για την Εξεταστική Επιτροπή που τόσο προσχηματικά ζήτησε το ΚΚΕ, σχολιάζω εδώ.

Το φοβερό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, που συγκλόνισε όλους τους απανταχού Έλληνες. Η βαθιά θλίψη όλων μας για το χαμό 57 ανθρώπων μας, κυρίως φοιτητών που γύριζαν στα Πανεπιστήμιά τους στη Θεσσαλονίκη, μας καθήλωσε από οδύνη, αλλά και θυμό και αγανάκτηση, για τον τόσο άδικο χαμό τους.

          Οι τεθλιμμένοι οικείοι τους, φυσικά επιζητούν, μέσα στην τόσο βαθιά οδύνη τους, να βρεθούν και οι υπεύθυνοι, για να απαλύνουν και να αμβλύνουν κατά το δυνατό, τον πόνο τους, κάτι που το συμμεριζόμαστε όλοι.

          Ο Πρωθυπουργός και ολόκληρη η κυβέρνηση, πέραν της δικής τους θλίψης για το τραγικό αυτό γεγονός και συμπόνιας των οικείων τους , έλαβε αμέσως μέτρα τόσο για την εύρεση των υπευθύνων, όσο και τα ανάλογα μέτρα προς τους οικείους των θυμάτων και των τραυματιών.    

          Ανέθεσε δε αμέσως την διερεύνηση του συμβάντος στην Δικαιοσύνη, με προτροπή, να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατό. Από ό,τι είναι γνωστό, η έρευνα αυτή της Δικαιοσύνης, προχωρεί με ταχύ ρυθμό.

          Για το λόγο τούτο, η πρόταση του ΚΚΕ για  Εξεταστική των Πραγμάτων Επιτροπή, έγινε εκ περισσού, αφού διερευνάται ήδη από τη Δικαιοσύνη. Για τον λόγο τούτο τον χαρακτηρίζω «προσχηματική». H πρόταση του ΚΚΕ λοιπόν, δεν  συγκίνησε ιδιαιτέρως τον λαό, χωρίς να σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρεται για το αποτέλεσμα της Δικαιοσύνης.

          Ως άμεσο καθημερινό πρόβλημα του λαού σήμερα, είναι η ακρίβεια που επικρατεί και ο τρόπος με τον οποίο ο καθένας την αντιμετωπίζει. Με ένα τέτοιο λοιπόν σκεπτικό, ο υπουργός Άδωνις Γεωργιάδης, εκφράστηκε για το αίτημα της Εξεταστικής Επιτροπής και όχι να υποβαθμίσει το μέγεθος και την σημασία του δυστυχήματος των Τεμπών, το οποίο, έτσι κι αλλιώς, εξετάζεται από την Δικαιοσύνη. Άδικα λοιπόν έπεσαν όλοι να δαγκώσουν τον Άδωνι, occasioned data, διότι ο Άδωνις είναι αγκάθι για όλη την αντιπολίτευση και ακτύπητος πολιτικά, λόγω του δυνατού πολιτικού του λόγου και των πολιτικών επιτυχιών του.      

          Όσο για τους υπεύθυνους της τραγωδίας αυτής καθαυτής, τούτο είναι αρκετά ξεκάθαρο και επιβεβαιωμένο. Ο πρώτος υπεύθυνος, μετά τον μοιραίο Σταθμάρχη,   είναι ο Επιθεωρητής στη Λάρισα, ο οποίος είναι αρμόδιος να ορίζει τους Σταθμάρχες και να ελέγχει την υπηρεσία τους. Ο Επιθεωρητής αυτός, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, παρέλειψε να ελέγξει το γεγονός ότι ο δεύτερος Σταθμάρχης είχε φύγει πριν της ώρας του και αντιλαμβανόμενος τις ευθύνες του, έσπευσε να ζητήσει και πήρε τηλεφωνικά αναρρωτική άδεια από τον «σύντροφό» του στο ΠΑΣΟΚ, Διοικητή του Νοσοκομείου Λάρισας. Τούτο αποκαλύφθηκε και η πορεία πήρε τον κανονικό δρόμο της Δικαιοσύνης.

            Η δεύτερη υπεύθυνη, είναι η Διοίκηση της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων, η οποία από τον νόμο, είναι η μόνη υπεύθυνη για την ασφαλή κίνηση των Σιδηροδρόμων. Ολόκληρη αυτή η Διοίκηση, ήταν κομματικά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία είχε διορίσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν κυβέρνηση.    

          Το λάθος, λοιπόν της κυβέρνησης ήταν που δεν τους άλλαξε όταν έγινε κυβέρνηση, προφανώς για να δείξει ότι δεν κομματικοποιεί το κράτος, αλλά η μπόμπα έσκασε στα χέρια της. Ο δε τότε Υπουργός Κώστας Καραμανλής, σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί υπεύθυνος για την τραγωδία αυτή.

          Πιστεύω ότι αυτά θα διαπιστώσει η Εξεταστική Επιτροπή και αυτός πρέπει να είναι ο λόγος για τον οποίο τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, εκτραχηλίστηκαν στη συζήτηση στη Βουλή, γνωρίζοντας την κομματική ευθύνη τους, πετώντας την μπάλα στη εξέδρα, όπως λέγεται λαϊκά η υπεκφυγή.

          Όσο για τη Σύμβαση 717, και η τυχόν καθυστερημένη εκτέλεσή της, ενδιαφέρει κυρίως την Ευρωπαϊκή Ένωση που την χρηματοδοτεί, αλλά δεν μπορεί να συνδέεται με το τραγικό δυστύχημα, διότι, έτσι κι αλλιώς, μέχρι της κανονικής ολοκλήρωσής της, θα υπήρχε κάποιο ανεκτέλεστο  μέρος , όπου δεν νοείται ότι εκεί θα συνέβαινε κάποιο τραγικό δυστύχημα!

          Αυτή είναι όλη η αλήθεια. Κάθε άλλο, αποδεικνύει την ανευθυνότητα των κομμάτων και τον συνήθη λαϊκισμό τους.

          Νικόλαος Αναγνωστάτος

          e-mail: nanagnostatos@gmail.com

          Thiakos.blogspot.com

Friday, October 27, 2023

Τρικυμία εν ποτηρίω


Ψύλλους στ’ άχερα ψάχνουν οι περιθωριακοί   

Τρικυμία εν ποτηρίω «ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ» vs «ΣΥΡΙΖΑ»

Διάγνωση προβλημάτων και προβλέψεις των εξελίξεων

Διόνυσος,  26 Οκτωβρίου 2023

Γράφει ο

Νίκος Αναγνωστάτος


 
Τα κομματικά
προβλήματα, είναι φυσικό να απασχολούν κυρίως τα μικρά κόμματα, διότι στον στενό και περιορισμένο χώρο που τους κατέταξαν οι πολίτες, αισθάνονται να πνίγονται και ψάχνουν διεξόδους αυτοϊκανοποίησης, το καθένα ανάλογα των ιδεολογικών του θέσεων.

Οι μεν «Σπαρτιάτες», ως σκόρπιοι δορυφόροι της άλλοτε δυνατής ¨Χρυσής Αυγής», περιορίστηκαν στα οικονομικά οφέλη και σφάηκαν μεταξύ τους, μη αμφιβάλλοντας ότι εξελέγησαν χάριν στον Κατσιδιάρη.

Οι δε «Συριζαίοι», έχουν παγιδευτεί στους δαιδάλους των αριστερών τους ιδεοληψιών και συνθημάτων, ως σανίδα σωτηρίας, προσπαθώντας  να βρουν τους λόγους που έχασαν τις εκλογές το 2019 και το 2023, αφού εξακολουθούν όλοι τους να ζουν στο όνειρο toy 2015.

            Στο κομματικό αυτό συνονθύλευμα, ενεπλάκη, μάλλον κατά λάθος, και ο Άρειος Πάγος, πιεζόμενος από μία δήθεν ευθύνη, ως προς την απόφασή Του να μη μπορεί ο καταδικασμένος Κασιδιάρης να συμμετέχει στις εθνικές εκλογές και προσπαθεί, ψάχνοντας ψύλλους στ’ άχερα, για να πετάξει από πάνω του τυχόν ευθύνες.

            Κανείς μέχρι τώρα, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών όλων, του Αρείου Πάγου και πολλών πολιτών, δεν έχει αντιληφθεί ότι ο Κασιδιάρης δεν είναι καμιά πολιτική προσωπικότητα με αυξημένα προσόντα, πέραν μιας γνωστής ακροδεξιάς, εθνικιστικής περσόνας, την οποίαν ακολουθούν, πιστεύουν και ψηφίζουν όλοι οι ακροδεξιοί Έλληνες,  και τίποτε περισσότερο. Δηλαδή οι «Σπαρτιάτες» ψηφίστηκαν ως ακροδεξιοί και όχι ως έχοντες κρυφό αρχηγό τον Κασιδιάρη. Η αναφορά στον Κασιδιάρη, απλά επιβεβαιώνεται ότι είναι και αυτοί ακροδεξιοί εθνικιστές. 

            Φαίνεται ότι η Ελληνική κοινωνία, όπως και οι ευρωπαϊκές κοινωνίες, διαθέτουν ένα σημαντικό αριθμό ακροδεξιών πολιτών και το γεγονός τούτο χρειάζεται ιδιαίτερης ανάλυσης και αντιμετώπισης, αλλά όχι να αναδεικνύουμε σε μεγάλη προσωπικότητα τον Κασιδιάρη. Ο Άρειος Πάγος να μην πλανάται και να συμβάλλει και Αυτός στην ανάδειξη του Κασιδιάρη, ούτε ότι οι «Σπαρτιάτες» παραπλάνησαν τον ελληνικό λαό και να αντιληφθεί ότι απλά ψηφίστηκαν ως ακροδεξιοί εθνικιστές και η ενδεχόμενη στήριξη του Κασιδιάρη, απλά συνεισέφερε στην επιβεβαίωση ότι οι «Σπαρτιάτες» είναι πράγματι ακροδεξιοί εθνικιστές.             

            Οι Συριζαίοι τώρα, με τα «αριστερά» προβλήματά τους. Στο τελευταίο μου άρθρο «Το φαινόμενο Κασσελάκης», αναλύω αρκετά πειστικά, πως ο ΣΥΡΙΖΑ συγκυριακά έγινε Κυβέρνηση και πως φυσιολογικά έχασε όλες τις επόμενες εκλογές και πως η συνεχής κατηφόρα του κόμματός τους, είναι μια ιστορική αναπόφευκτη εξέλιξη.   

            Ο Κασσελάκης ασφαλώς δεν είναι η λύση, αλλά να γίνει αντιληπτό ότι κανείς, ούτε η Αχτζιόγλου θα έφερνε καλύτερα αποτελέσματα. Ο Κασσελάκης απλά φρενάρισε κάπως την κάθετη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και ενδεχομένως να την σταματήσει σε κάποιο χαμηλό μεν επίπεδο, αλλά αρκετά στέρεο, αν ακολουθήσει την πολιτική την οποία όλοι φοβούνται, ότι δηλαδή απομακρύνεται από την Αριστερά. Ο πανέξυπνος Τσίπρας, το αντιλήφθηκε εγκαίρως και απομακρύνθηκε πριν δρέψει όλες τις επώδυνες συνέπειες της αριστερής εμμονής, την όποια ήξερε ότι έχουν πολλά στελέχη και που ο ίδιος δεν αισθανόταν ότι μπορεί να συνεχίσει να κυνηγά ανεμόμυλους.

            Αναρωτιέται ο κ.Τσακαλώτος αν υπάρχει χώρος για την ανανεωτική αριστερά, και συνεχίζει, όχι να κυριαρχήσει, να έχει χώρο έκφρασης. Αυτό σημαίνει ότι το έχει μισοκαταλάβει ότι δεν υπάρχει χώρος κυριαρχίας, επομένως γιατί τα βάζουν με τον Κασσελάκη που με έναν δικό του τρόπο, κυριαρχεί;     

            Όλα τα παλληκάρια του ΣΥΡΙΖΑ να αντιληφθούν ότι ο «αριστερισμός» και ολίγον «κομμουνισμός», έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό τους προορισμό και αποτελεί μια θλιβερή ανάμνηση. Το όνειρο των Συριζαίων, ότι όπως ανέβηκαν στην εξουσία στο παρελθόν, γιατί να μην επαναληφθεί στο μέλλον, είναι απλά όνειρο θερινής νυκτός και τίποτε περισσότερο. Πρώτον διότι είναι αδύνατο να επανέλθουν οι συγκυρίες του 2015 και δεύτερον, υπάρχει ο κυρίαρχος Μητσοτάκης, ο οποίος ανέβασε το κύρος της Ελλάδος διεθνώς, ανύψωσε την οικονομία σε επενδυτικά επίπεδα και οι Έλληνες ευημερούν σχετικά και αισθάνονται ασφαλείς και ικανοποιημένοι.

            Οι μπολιασμένοι με τον αριστερισμό, να ενστερνισθούν την σύγχρονη πραγματικότητα, τον ανά την υφήλιο επικρατούντα πετυχημένο φιλελευθερισμό και ας προσθέσουν και λίγο με την αναγκαία κοινωνική πολιτική, για να είναι ικανοποιημένοι με τα λείψανα των ιδεοληψιών τους. 

            Νικόλαος Αναγνωστάτος

            e-mail: nanagnostatos@gmail.com

            Thiakos.blogspot.com